مقایسه حس مکان بین دو خیابان سنتی و مدرن (مطالعه موردی: خیابان عفیف اباد و سر دزک شیراز)

مکان پدیده ای است که انسان در طول زندگی خود به آن معنا بخشیده و به آن وابسته میشود. مکان علاوه بر بعد مادی از بعد غیر مادی برخوردار بوده است و احساساتی را در ساکنان خود ایجاد میکند که به واسطه این احساسات به وجود آمده در فرد حس به مکان به وجود میآید. این مطالعه به بررسی مقایسه حس مکان بین دو مکان مدرن و سنتی از دیدگاه پدیدارشناختی میپردازد. خیابان عفیف آباد(مدرن) و سردزک (سنتی) به عنوان نمونه های موردی انتخاب گردیده و ویژگیهایی چون خوانایی، تنوع، سرزندگی، آسایش، امنیت و خاص بودن را به عنوان عناصر تشکیل دهنده حس مکان از دیدگاه پدیدار شناختی از نظریات شامای و استیل مورد بررسی قرار داده است. این تحقیق از نوع توصیفی و استنباطی بوده و با روش پیمایش انجام گرفته است. ابزار سنجش پرسشنامه میباشد. جامعه آماری عابران پیاده در دو منطقه مورد نظر و حجم نمونه برابر با 120 نفر از عابرین و کسبه بوده که توسط فرمول کوکران بدست آمده است. نتایج با نرم افزار SPSS تحلیل شده است. اعتبار پرسشنامه صوری بوده و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفبای کرونباخ صورت گرفته است. یافته ها نشان میدهد نتایج مدل فرضی تأیید شده و بین ویژگیهای خوانایی، تنوع، سرزندگی، آسایش، امنیت و خاص بودن در خیابان سنتی و حس مکان رابطه معناداری وجود ندارد اما در خیابان مدرن ویژگی های چون خوانایی، طراوت، سرزندگی، خاص بودن و حس مکان رابطه معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مکان ، معنا و مفهوم مکان ، حس مکان ، خیابان