پرسش ازهمسازی کالبد ومعنا درمعماری سنتی ایران نمونه موردی: خانه رسولیان یزد

نوشتارحاضر قصددارد بااین سوال که چرا بناهای معماری سنتی ایران علیرغم محدودیت های فراوان درساخت واجرا تابه امروز زنده و پویا مانده اند؟ به عرصه پرسش ازهمسازی میان کالبد و معنا قدم بگذارد درراه پاسخگویی به این سوال همساز بودن کالبد و معنا را به عنوان فرضیه سبب ایجادپویایی فضا ها میدانیم دراین مقاله قصد برآنست تا بابیان وجوه معنایی و کالبدی خانه رسولیان دانشکده هنرومعماری یزد به تفسیرکیفیات فضایی این مکان ازباب پویایی پرداخته و آن را به عنوان مصداقی ازمعماری سنتی درباب همسازی کالبد و معنا تحلیل نماییم این تفسیر مبتنی برتجربه فضایی وهمچنین منابع کتابخانه ای و صحبتهای افراد مختلف می باشد درنهایت با تکیه براین مطالب که درساخت بناهای معماری سنتی اهمیت عوامل کالبدی و معنایی درکنار هم و همساز بودن آنها با یکدیگر درجزئیات و چه درکلیات به عنوان عاملی برای ایجاد کیفیت فضایی مطرح بوده است میتوانیم ازاین رویکرد درساخت بناهای امروز بهره جست و سعی درایجادفضاهایی زنده و درخورزمان حال نماییم

کلیدواژه ها:

کیفیت ، پویایی ، همسازی کالبد و معنا ، معماری سنتی ایران ، خانه ی رسولیان یزد