بررسی ایجادحس تعلق به مکان درفضاهای مسکونی نمونه موردی شهرستان مهاباد

باتوسعه جوامع انسانی وتغییر شیوه زندگی و سکونت مردم توجه معماران طراحان و برنامه ریزان به کیفیت فضاها و محیطهای ساخته شده افزایش یافته و نقش طراحی به عنوان ابزاری برای شکل دادن به محیط زندگی و پاسخ گویی به توقعات و نیازهای انسان اهمیت بیشتری یافته است حس تعلق به مکان عاملی است که موجب تبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه برای افراد خاص می گردد تعلق مکانی ازلحاظ فرهنگی منعکس کننده عامل اصلی حیات اجتماعی فرهنگی است درک معنای محیط و روند شکل گیری آن و نیز پارامتر تاثیر گذار برآن میتواند درخلق محیطی مطلوب که هدف اصلی معماری است تاثیر گذار باشد این مقاله سعی برآن دارد که پارامتر های تاثیر گذار درشکل گیری حس تعلق به مکان درشهرستان مهاباد درمحیطهای مسکونی را بدست بیاورد بدین منظور متونی شامل اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی مربوط به موضوع حس تعلق و معیارهای مربوط به آن بررسی و فیش برداری شده ست و بع دازطبقه بندی و تفسیر آنها ازاصول ثابتی استخراج گردید درمرحله بعد باجمعی ازصاحبنظران و متخصصان فعال درمنطقه مهابد نظریه پردازی برنامه ریزی و مصاحبه و گفتگو انجام گرفت و نتایج استخراجی ازآن متون پس ازارزیابی بااستفاده ازروش دلفی تجزیه وتحلیل گردیده است

کلیدواژه ها:

حس تعلق ، مکان ، فضای مسکونی ، مهاباد