ارزیابی باز زنده سازی فضاهای تاریخی با استفاده از سازه های غشایی باز وبسته شونده

یکی از راه های شناخت اندیشه انسانی، شناخت مصادیق عینی این ساختار ذهنی است. تجلی عینی ذهن انساانی درمنظرفرهنگی و بطور خاص در میراث هرهنگی و تاریخی مشهود است . امروزه با توجه به اهمیت سایت های تاریخی به لحاظ معماری، هویتی، فرهنگی گردشگری و غیره، حفاظت و نگه داری از این بناها مهم است. یکی از بهترین راه های حفاظت، باز زنده سازی سایت های تاریخی است. به کارگیری فضاهای تاریخی در خدمت کاربری های موردنیاز روز مانند نمایشگاه، فضای تعامل و دیگر فضاهای فرهنگی یکی از راه های باز زنده سازی این گونه هضاهاست. جهت حفظ و صیانت از سایت تاریخی در مقابل شرایط نامناسب جوی و اقلیمی و به کارگیری دوباره این فضاها نیاز به ارایه راه کارهای مناسب است. برای دستیابی به این امر به پوششی متناسب با سایت و اقلیم موردنظر نیازمندیم، که بتواند بهترین پاسخ را به نیازهایمذکور فراهم آورد. حال سؤال اساسی که مطرح می شود این است که چه نوع سازه ای و با چه ویژگی هایی می تواند جوابگوی الزامات لازم جهتحفاظت و باز زنده سازی سایت های تاریخی باشد. استفاده از سازه های نوین امکان ارا یه مدول ها و الگوهای طراحی در طیف متنوعی ازانواع کاربری ها را با تغییر برخی از پارامترهای هندسی و به کارریری پارامترهای حرکتی مناسب با هدف پاسخ به شرایط مختلف ومتنوع ایجادمینماید

کلیدواژه ها:

باز زنده سازی ، سایت تاریخی ، سازه های غشایی ، باز و بسته شونده