هویت بخشی به خیابان با بهره گیری از نشانه های شهری نمونه موردی : خیابان امام خمینی مشهد مقدس

هویت مکان به ویژگی های قابل تشخیص و منحصر به فرد مکان بیرونی اشاره دارد که این ویژگی ها سبب شاخص شدن مکان و افزایش شناخت مردم نسبت به آن می شود. از طرف دیگر، تشخیص نمادها و نشانه های موجود در مکانخاطرات جمعی، هویت مکان و گذشته آن را تقویت می کند و در نتیجه آگاهی فرد نسبت به مکان را افزایش داده و فرد می تواند پیوند عمیقی با آن برقرار کند. براین اساس پژوهش حاضر با هدف ارتقا هویت با بهره گیری از نشانه ها در خیابان امام خمینی مشهد پرداخته است. روش تحقیق با توجه به ماهیت و اهداف آن، از نوع تحلیلی کاربردی است و -در بخش مطالعات میدانی از روش بازدید میدانی، مشاهده و پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه ها با استفاده ازروش کوکران با حجم جامعه آماری 75 نفر و به صورت تصادفی در میان شهروندان توزیع شده است. نتایج پژوهشحاکی از آن است که نشانه بعنوان یکی از مهم ترین پارامترهای هویت بخشی و احیاء هویت از دست رفته باقت های تاریخی می تواند با بهره گیری از کیفیات محیطی و تداخلات کالبدی هم ذات وجودی خود را بازنده سازی نماید و همبه ارتقاء هویت مکان کمک فراوانی نماید. خیابان امام خمینی مشهد نیز با دارا بودن فرصت های نهفته در بافت و ساختار خود و با بهره گیری از عناصر نشانه ای از قبیل بانک ملی ، هتل پارس خانه ملک و نیز معماری ایرانی اسلامی بکار رفته در ابنیه این محور می تواند با انجام اقداماتی موثر هویت فراموش شده خود را بازآفرینی نماید . توجه به ریشه شهری در این محدوده و ارتقاء هویت شهری در این بافت با بهره گیری از عنصر نشانه بعنوان یکی از پارامترهای هویتی این محدوده امری مهم و ضروری در احیاء حیات شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

خیابان شهری ، نشانه های کالبدی ، نشانه های کارکردی ، هویت