تحلیل برنامه ریزی کالبدی شهری با تاکید بر موقعیت مکانی مراکز آموزشی با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی

برنامه ریزی فضاهای کالبدی و سکونت گاه های شهری راهی برای رسیدن به توسعه پایدار می باشد که با شناسائی وضع موجود ،توان مندی های بالقوه و بالفعل با شناخت محیط در بخش های طبیعی، انسانی و اقتصادی و کالبدیصورت می پذیرد. هر یک از کاربری های شهری با توجه به هدف، ماهیت و عملکرد خود به منظور استقرار در بدنه شهر، نیاز به یکسری برنامه ریزی ها دارند و اصول و معیارهای علمی را باید در استقرار آنها لحاظ نمود. از طرف دیگر هر نوعی از کاربری های شهری نوع خاصی از مکانیابی را می طلبد و شاخص ها و پارامترهای خاصی در مکانیابی آن دخیلهستند. مراکز آموزشی از مهمترین و اساسی ترین خدماتی است که در شهر ارائه می گردد که تعیین مکان بهینه آنها نیاز به برنامه ریزی سنجیده و اصولی دارد. پژوهش حاضر با هدف تحلیل موقعیت مکانی مدارس ابتدایی منطقه هفتشهرداری تهران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی انجام شده است. نتایج حاصل از بررسی مکان استقرار کاربری های آموزشی منطقه هفت نشان می دهد که اصول و معیارهای مکانیابی در استقرار کاربری های آموزشی)مدارس ابتدایی( رعایت شده است. به عبارت دیگر مکانیابی مدارس ابتدایی منطقه، بی برنامه و خارج از ضوابط موجود در منطق برنامه ریزی شهری احداث نشده اند. همچنین بررسی وضعیت سطح دسترسی به مدارس ابتدایی در منطقه نشان می دهد که توزیع فضایی مدارس ابتدایی در سطح منطقه از الگوی مناسبی پیروی می کند و همه قسمت های منطقه دسترسی مناسبی به این مراکز دارند. البته نارسایی هایی در برخی از نواحی منطقه وجود دارد و اوج این نارسایی ها در دسترسی به مدارس ابتدایی در ناحیه چهار منطقه مشخص است که قسمت های غربی آن فاقد مدرسه است

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی کالبدی شهری ، سیستم های اطلاعات جغرافیایی ، مکانیابی کاربری آموزشی ، مدارس ابتدایی