توسعه پایدار منابع آب در اقلیم های خشک و نیمه خشک کشور

یکی از پارامترهایی که در بحث مدیریت توسعه منابع آب کمتر مورد توجه قرار گرفته است، تاثیر اقلیم براستراتژی توسعه منابع آب می باشد. در این پژوهش با ارایه آمار و اطلاعات ملی و استانی به بررسی کارایی احداثمخازن سطحی در اقلیمهای خشک و نیمه خشک کشور پرداخته می شود. بر این اساس به نظر می رسد که یکیاز دلایل ناکامی پروژه های توسعه منابع آب کشور، علیرغم صرف هزینه های بسیار زیاد، استفاده از تکنولوژی ها وروشهایی است که متناسب با اقلیم های پر بارش توسعه یافته اند. با پیشرفت تکنولوژی و دستگاه های مکانیزهاحداث دیوارهای آببند بسیار عمیق، ایجاد مخازن مصنوعی ذخیره آب در زیر زمین و هدایت جریان های زیرزمینیدر مسیرهای دلخواه میسر گردیده است. در این پژوهش ضمن بررسی نوسانات بسیار زیاد بارندگی در اقلیم هایخشک و نیمه خشک، با ارایه آمار و شواهد مختلف نشان داده شده است که در این اقلیم ها احداث مخازنسطحی کارایی چندانی ندارد. توسعه منابع آب در این اقلیم ها می بایست مبتنی بر روشهای توسعه منابع آبزیرزمینی صورت گرفته و در یک سیستم مدیریت یکپارچه، با احداث مخازن تغذیه ای متعدد، آب را به درونزمین نفوذ داده و در نهایت به وسیله سدهای زیرزمینی و احداث مخازن زیرزمینی وسیع، ذخیره مطمین و قابلاتکایی را ایجاد کرد.

کلیدواژه ها:

استراتژی توسعه منابع آب ، اقلیم خشک و نیمه خشک ، مخزن زیرزمینی ، سد زیرزمینی