بررسی اثر روانگرایی بر پاسخ ساختگاه در خاک های لایه ای به روش غیرخطی

ارزیابی پاسخ زمین در برابر زلزله یکی از معمول ترین و مهم ترین مسایلی است که در ژیوتکنیک لرزه ای مطرح است. تحلیل های پاسخزمین جهت پیش بینی حرکات سطح زمین و تدوین طیف پاسخ طرح به منظور ارزیابی خطرات روانگرایی و محاسبه نیروهای ناشی از زلزلهکه می تواند سبب ناپایداری زمین و سازه های حایل گردد، به کار می روند. با وجود این حقیقت که امواج زلزله از میان لایه های زیادی ازسنگ و خاک عبور می نمایند، لایه های خاک نقش بسیار مهمی در تعیین خصوصیات حرکت سطح زمین ایفا می کنند. شرایط محلیساختگاه بر دامنه های شتاب ماکزیمم و اشکال طیف پاسخ اثر قابل ملاحظه ای می گذارد. این پژوهش به بررسی اثر روانگرایی بر پاسخساختگاه در خاک های لایه ای به روش غیرخطی می پردازد. گمانه مورد بررسی در این پژوهش شامل لایه خاک 30 متری است کهدربردارنده سه لایه ماسه سیلتی می باشد که ارزیابی پتانسیل روانگرایی برای این سه لایه مورد بررسی قرار می گیرد. مدل سازی عددی بااستفاده از نرم افزار FLAC 2D ، بر اساس روش تفاضل محدود انجام گرفته است. نتایج حاصل از مدل سازی پتانسیل روانگرایی در گمانه رادر اثر زلزله وارد شده نشان می دهد. روانگرایی قادر است دامنه و محتوی فرکانسی حرکات سطح زمین را به شدت تغییر دهد. در حقیقتدر کرنش ها و تغییرشکل های بزرگ، اثر غیرخطی و غیرالاستیکی خاک افزایش یافته که موجب کاهش شدید سختی و افزایش میراییمی شود. در نتیجه شتاب های ماکزیمم مشاهده شده در سطح زمین پایین تر از شتاب ماکزیمم در تراز بستر سنگی است و محتوایفرکانسی نیز متفاوت می باشد.

کلیدواژه ها:

طیف پاسخ ، روانگرایی ، شرایط ساختگاه ، مدل سازی عددی ، روش تفاضل محدود