بررسی تاثیر افزودن نانو آلومین، نانو تیتانیا، نانو سیلیس و نانو لوله های کربنی چند دیواره بر ویژگی های مقاومتی و جذب آب مخلوط های سیمانی

سیمان یک کالای استراتژیک است که از میزان مصرف آن می توان به عنوان یکی از شاخصه های توسعه یافتگیکشورها استفاده کرد اما امروزه با توجه به رشد روزافزون صنعت سیمان در جهان و به تبع آن افزایش آلودگیهای زیست محیطی، این موضوع جامعه بشریت را با چالش جدیدی رو به رو نموده است. رشد شتاب دار نانوتکنولوژی و یاد نمودن از آن به عنوان انقلابی در ابعاد نانومتری باعث شده است که پژوهشگران عرصه صنعتساخت و ساز، در راستای بدست آوردن مصالح نوین با ویژگی های عملکردی بالا و کاهش آلودگی های زیستمحیطی، روی به نانو ذرات بیاورند و مصالح را در مقیاس نانو بررسی کنند. در این تحقیق آزمایشگاهی تاثیرافزودن نانو آلومین، نانو دی اکسید تیتانیوم ، نانو ذرات سیلیس و نانو لوله های کربنی با یکدیگر و همچنینمیکرو ذرات سیلیس مقایسه شده اند. نمونه های منشوری با ابعاد 16*4*4 با جایگزینی بخشی از سیمان بانانو ذرات و میکرو ذرات با استفاده از روان کننده با پایه پلی کربکسیلاتی ساخته شدند و پس از عمل آوری درسنین 7، 28 و 90 روز تحت آزمایش خمشی، فشاری و جذب آب قرار گرفتند که نتایج حاصله بیانگر آن است، سنین که نانو ذرات سیلیس نسبت به سایر ذرات عملکرد مقاومتی بهتری را از خود نشان داده اما رشد اصلی مقاومتیآن ها در هفت روز رخ می دهد این در حالی است که میکرو ذرات سیلیس فعالیت پزولانی خود را در 28 روزنشان می دهند. بیش ترین جذب آب در بین نانو ذرات نیز مربوط به نانو ذرات سیلیس می باشد.

کلیدواژه ها:

نانو سیلیس ، نانو آلومین ، نانو تیتانیا ، نانو لوله های کربنی ، مقاومت فشاری