آنالیز حساسیت تعداد دسته درزه ها در تعیین میزان حا یل مورد نیاز جهت پایدار سازی تونل های تکی و دوقلو راه

برای عبور از کوهستان های مرتفع و پرشیب، به جای طولانی نمودن مسیر و ایجاد پیچ های زیاد که به منظور کاهش شیب طولی انجام می گیرد، میتوان از تونل استفاده کرد. تونل های راه برحسب نوع مسیر به دو گروه تونل های یک طرفه و دو طرفه تقسیم می شوند. در بزرگراه ها با توجه به تعددخطوط عبور، از دو نوع تونل شامل: تونلهای دوقلو (دارای دو مقطع کوچک مجزا با جریان یک طرفه) و تونل های تکی (دارای یک مقطع بزرگ با جریان دو طرفه) استفاده می شود. هزینه ساخت تونل ها عمدتا به طول، مقطع حفاری و سیستم های نگهدارنده مناسب جهت پایدار سازی جداره آنها، بستگیدارد. در این میان سیستم نگهدارنده مورد نیاز وابسته به نوع زمین و مشخصات ژیوتکنیکی آن است. در توده سنگ، وجود درزه ها یکی از عوامل مهم درتعیین میزان حایل ها به شمار می رود. در این مقاله تاثیر تعداد دسته درزه ها در میزان پایدارکننده های مورد نیاز برای تونل های تکی و دوقلو راه موردبررسی قرار داده می شود.

کلیدواژه ها:

دسته درزه ، تونل تکی ، تونل دوقلو ، مقطع حفاری ، مدلسازی عددی ، سیستم نگهدارنده