تغییرات نیروی محوری پایه پل ها با در نظرگرفتن تغییرات مکانی جنبش شدید زمین

توجه به تغییرات مکانی حرکات زمین لرزه و در نظر گرفتن این موضوع در طراحی سازه ها با فونداسیون های گسترده و پل های دهانه بلند بسیار حایز اهمیت است. بر اساس مطالعات انجام شده، استفاده از تحریکات یکنواخت برای پل های دهانه بلند غیرقابل قبول است و بهتر است از حالت چند تکیه گاهی برای تحلیل پاسخ لرزه ای پل ها استفاده گردد. در این مطالعه، به ارزیابی تغییرات نیروی محوری پایه های پل با فرض تغییرات مکانی جنبش های شدید، زمین پرداخته شده است. برای این منظور، یک پل پنج دهانه در دو حالت، با اعمال تغییرات مکانی جنبش های شدید زمین و تحریک یکنواخت انتخاب شد. روند مورد استفاده برای تولید شتاب نگاشت ها، روش ارایه شده توسط دیوداتیس (1996) با استفاده از الگوریتم شبیه سازی شده مبتنی بر طیف طرح برای تولید توابع فرآیند تصادفی منطبق بر ماتریس چگالی طیفی می باشد. عملکرد پل مورد نظر بر مبنای پاسخ های محاسبه شده با استفاده از تحریکات یکنواخت و تغییرات مکانی جنبش های شدید زمین مقایسه گردید. نتایج نشان داد که ورودی غیرکنواخت حرکات زمین، اثرات مهمی بر پاسخ لرزه ای پل های طویل خواهد داشت. در نتیجه تغییرات مکانی جنبش های شدید زمین، تلاش های داخلی در پایه های پل تغییرات قابل توجهی خواهند کرد. حداکثر تغییرات نیروی محوری در پایه های پل مورد نظر با فرض تغییرات مکانی جنبش های شدید زمین 1/87 برابر نسبت به حالت تحریکات یکنواخت حرکات زمین به دست آمده است.

کلیدواژه ها:

پایه پل ، نیروی محوری ، تحریک یکنواخت ، تغییرات مکانی جنبش شدید زمین