بررسی تاثیر میزان دقت پارامتر ضریب عکس العمل بستر خاک بر مقادیر تنش و نشست در زیرپی های سطحی

چنانچه در طراحی فونداسیون ساختمان، ضریب عکس العمل بستر غیردقیق و به صورت تقریبی در مقایسه با مقادیر واقعی این ضریب در نظر گرفته شود، این امر سبب ایجاد خطا در طراحی می شود. عکس العمل بین فونداسیون و خاک زیرین آن، یکی از مسایل مهم ژیوتکنیکی می باشد که از اواخر قرن نوزدهم توجه مهندسان را به خود جلب کرده است. در رابطه با این موضوع مهمترین مسیله تخمین فشار تماسی و نشست حاصل از آن می باشد اما به دلیل چندفازی و غیرهمگن بودن محیط خاک، برآورد واقعی و دقیق مجهولات این مسیله حتی با دانش امروزی کاری دشوار است. از این رو اثر محیط خاک با سیستم ساده تری جایگزین می گردد. مدول عکس العمل بستر عواملی چون مدول ارتجاعی خاک، عرض منطقه بارگذاری شده، شکل سطح بارگذاری شده، عمق سطح بارگذاری و غیره بستگی دارد. از آنجایی که رفتار خاک بستر در برابر بارهای وارده کاملاض پیچیده و نامنظم است، از اینرو، به جای مدل کردن محیط خاک زیر شالوده به صورت ماهیت اصلی آن، مدل ساده تری جایگزین می گردد، که یکی از شناخته ترین و قدیمی ترین این مدلها، مدل وینکلر می باشد. در این پژوهش به بررسی تغییرات تنش و نشست فونداسیون با درنظر گرفتن دو حالت ثابت و متغیر بودن ضریب عکس العمل بستر در نقاط مختلف فونداسیون پرداخته شده است. در این تحقیق آنالیزهای الاستیک و پلاستیک به روش اجزا محدود، مابین فونداسیون و خاک بستر انجام گرفته و ضریب عکس العمل بستر قایم خاک در نقاط مختلف زیر پی استخراج گردیده است. در واقع به جای استفاده از فنرهای دارای سختی یکسان در زیرفونداسیون، مقادیر مختلف ضریب عکس العمل بستر محاسبه شده و در زیر فونداسیون برای تحلیل لحاظ می گردد. بر اساس نتایج بدست آمده استفاده از ضریب عکس العمل متغیر در زیرفونداسیون رفتار واقعی تری از خاک به دست می آید و می توان به طراحی دقیقتری دست یافت.

کلیدواژه ها:

پی های سطحی ، مدول عکس العمل بستر ، روش اجزا محدود ، مدل وینکلر