بهینه سازی ضخامت دال بتنی دو طرفه با و بدون تیرهای منشوری پیرامونی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در مورد طراحی بهینه سازی ها در سالیان اخیر تحقیقات زیادی صورت گرفته است، ولی در مورد بهینه سازی دال ها بهتحقیقات کمی انجام شده است که جا دارد در مورد دال های تخت با و بدون تیرهای منشوری پیرامونی که عنصر اصلیانتقال بارهای ثقلی به ستون هاست، در این پژوهش راهکارهایی برای به حداقل رساندن میلگرد ها و ضخامت دال ها بادر نظر گرفتن الزامات آیین نامه ای و نتیجه گیری های مناسب جهت تدوین آیین نامه ها انجام گرفته شده است. ازاهداف اصلی این تحقیق چگونگی تلفیق توابع کمینه سازی و بیشینه سازی چند هدفه بطور همزمان و نیز بدست آوردنبار گسیختگی نهایی دال است که تحت آن خیز دال از حد مجاز معرفی شده در مبحث 9 مقررات ملی ساختمان تجاوزنکند. الگوریتم ژنتیک که یکی از روشهای بهینه سازی الهام گرفته از طبیعت است، بر این مشکل فایق آمده است. بهمنظور نیل به اهداف فوق اقدام به تهیه کد نرم افزاری در محیط MATLAB گردیده که کلیه مراحل تحلیل، طراحی و بهینه سازی ضخامت دال را با در نظرگرفتن شرایط اخیر بوسیله الگوریتم ژنتیک انجام می شود. نتایج این تحقیق نشانمی دهد که با یک ترکیب قابل قبول از لحاظ مقدار لنگر مثبت و منفی در هر نقطه و ضخامت، یک دال قادر به تحملبارهای مطلوبی از نظر مقدار می باشد.

کلیدواژه ها:

دال بتنی ، دال دو طرفه ، بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک ، بار گسیختگی ، خیز مجاز