جایگاه موسیقی در معماری

همه هنر ها به طور عرضی با همدیگر ارتباط دارند، چرا که منشا تمام آنها تجلی زیبایی است. در عالم وجود دو عنصر معماری وموسیقی ارزش قدسی دارند ، معماری همان موسیقی و موسیقی همان معماری است. معماری موسیقی جامد است. هم موسیقی و هممعماری بسیار وام دار علم ریاضی هستندو نظام هندسی مشترک بین دو هنر مارا بر آن می دارد که به دنبال وجوه مشترکی در آنهاباشیم. این همگونی و هارمونی حس خوشایندی در دیدگان مخاطب پدید می آورد و او را به بازنگری مجدد و تعمق در فضا وا می دارد.رابطه بین موسیقی و معماری یک رابطه ذهنی است و نه یک رابطه واقعی بنابراین به طور کلی اساس برخورد شکلی با بررسی لایه هایدرونی بر پایه نسبت هایی است که با بهره گیری از علم هندسه به طور مشترک در موسیقی و معماری وجود دارد. فضا را می توان به طورمشترک هم در موسیقی یافت و هم درمعماری، زیرا که هر دو اینها ما را در فضایی متفاوت تر از آنچه به طور معمول در آن زندگیمی کنیم قرار می دهند. فضا نه بر مطلق امری ذهنی است و نه می توان آن را عینی قلمداد کرد بلکه در مرز این دو قرار دارد. مقاله پیشرو سعی دارد به روش کتابخانه ای به بررسی روابط مشترک بین موسیقی و معماری و وجه تشابهات آن ها بپردازد.

کلیدواژه ها:

هنر ، معماری ، موسیقی ، فضا