از کاروانسرا تا هتل؛ حلقه گم شده آموزش طراحی معماری ایران

پیشنه اقامتگاه های موقت در ایران زمین و خاورمیانه قدمتی دیرینه دارد که با توجه به موقیت ایران در راه تجاریابریشم تصدیق کننده این موضوع است. کاروانسراها در عصرهای مختلف جایگاهی برای آسایش و تجدید قوای کاروانیانو مکانی امن جهت سکنی گزیدن مسافران چه از خطرات انسان ساز و چه مخاطرات طبیعی قلمداد می گشته است. ولیبا توجه به این پیشینه متاسفانه در عصر حاضر دیگر خبری از آن جلال و شکوه نیست و حتی طراحی های هتل، امروزهدر ایران با گسترش روز افزون تقلید از طراحی و سبک های معماری غربی صورت می گیرد و هیچ توجهی به شیوه وطراحی ایرانی - اسلامی و حتی درون مایه های آن نیز نمی شود. در این پژوهش سعی شده با توجه به سیر تکامل اقامتگاه های موقت در ایران کهن سعی گردد تا با توجه به معیارهای معماری گذشته بتوان شیوه طراحی قابل قبولی راارایه کرد که در آن درونمایه های ایرانی اسلامی در طراحی بیان ویژه ای داشته باشد. در جهان امروز هتل ها نیز به یکی از اماکن دیدنی بدل شده اند و معماران جهانی در پی آن هستند که هر روز هتلی جدیدتر و ویژه تر که از لحاظ معماریداخلی و خارجی بسازند. این ایده چه در بافت خارجی هتل و چه در معماری داخلی آنها پدیدار می شود و به جذبتوریست می پردازد. هرچند هتل سازی در ایران پیشینه ای هفتاد ساله دارد، اما تا کنون نتوانسته ایم خود را بااستانداردهای روز دنیا مطابقت دهیم.

کلیدواژه ها:

کاروانسرا ، اقامتگاه های موقت ، هتل ، مهمانخانه