مطالعه پایداری در شهرهای اسلامی با قیاس شهرهای اسلامی قدیم و شهرهای جدید

بازتاب هر دین در ساختارهای فیزیکی، اجتماعی، فرهنگی و فضاهای جغرافیایی آن دین قابل مشاهده است. شهر اسلامیبر اساس تعالیم اسلامی بنا نهاده شده است و به گونه ای در خدمت بشر قرار می گیرد، که علاوه بر پاسخگویی به نیازهایمادی او را به سمت ارزش های اسلامی سوق می دهد. با ورود اسلام شهرنشینی وارد مرحله جدیدی شد، که ابعاد مختلفاجتماعی و اقتصادی جوامع دچار تحولات چشمگیری شد از سوی دیگر با مطرح شدن نظریه توسعه پایدار در اواخرقرن بیستم و در پی آن شهرهای پایدار، مباحث مربوط به رابطه میان انسان، محیط زیست و توسعه، به طوری جدی درمعماری و شهرسازی برای ایجاد تعادل میان سطوح متنوع زیستی با درک از محیط آغاز شده است شهراسلامی می-بایست بازتاب اندیشه های دین مبین اسلام چون انسان گرایی، اندیشه گرایی، هویت، جهت گیری های فیزیکی، گسترشروح عدالت اجتماعی و امنیت و ... باشد که این خود شهر پایدار را شامل می شود.در این مقاله بررسی می کنیم آیا شهری که تمامی شاخصه های شهر اسلامی را داشته باشد را می توان شهری پایداردانست و پایداری آن به چه صورت است و با مقایسه ای عملکردی بین شاخص های تشکیل دهنده شهراسلامی و پایداربه تطابق یا عدم تطابق این دو شهر بپردازیم که آیا این پایداری را می توان بیشتر در یک شهر مدرن اسلامی یا یک شهرقدیمی ( با تطابق با محیط) جستجو کرد روش تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر داده ها و منابع کتابخانه ایمی باشد. نتایج تحقیق نشان میدهد که شهر اسلامی با بهره جستن از اصول و ارزشهای خاص اسلامی، چه آن شهرقدیمی با بهره گیری از کهن الگو ها و معماری بومی خود و چه یک شهر مدرن اسلامی توانسته است شاخص هایی را کهامروزه در شهرهای پایدار مورد توجه قرار دارند را رعایت نموده و به عنوان نمونه ای از شهر پایدار اسلامی در سطح جهانمطرح شوند.

کلیدواژه ها:

شهر اسلامی ، پایداری ، شهر پایدار ، شهر اسلامی پایدار