مبانی نظری در الگوهای طراحی معماری فضاهای آموزشی

آنچه امروز به عنوان یکی از ضروریات در نظام آموزشی کشور مورد توجه قرار گرفته است توسعه مطلوب فضاهایآموزشی است؛ موضوعی که علیرغم آشنایی غالب افراد جامعه با آن، دارای ابعاد متنوع در نحوه ی مواجهه و اتخاذ تصمیماست. آنچه در این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت، پرداختن به فضاهای آموزشی از دریچه اقلیم در الگوهای طراحیمعماری و مطرح نمودن چراییها و چگونگیهای مواجهه با آن از دیرباز تاکنون است. مقاله حاضر سعی بر آن دارد تا بابهره گیری از منابع کتابخانه ای و بررسی ابعاد مختلف موضوع به الگوهای طراحی در اصلاح وضع موجود و رویکردهایطراحان به مقوله اقلیم نقش موثری ایفا نماید. لذا ابتدا به معرفی جایگاه فضاهای آموزشی در ایران از دیرباز تاکنونپرداخته و با ارزشمند شمردن این فضاها در میان جامعه به تبیین مبانی نظری اینگونه فضاها میپردازد و معتقد استپرداختن به اقلیم اگرچه به عنوان زیر بنای طراحی می بایست مورد توجه قرار گیرد اما دو نکته را در این رابطه نباید ازنظر دور داشت: نخست، محدود بودن تعداد الگوها بوده و دوم آنکه نقش کارکردی فضاهای آموزشی است که می تواندجایگاه ارزشمندی را چه در عرصه کالبدی و چه در حیطه های کارکردی به همراه داشته باشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، الگوهای طراحی ، فضاهای آموزشی ، اقلیم ، مبانی نظری