تعمیق در مفهوم معنی در معماری با تکیه بر نظریه دانش ضمنی

معماری نیازمند پیش بینی معنی محیط برای مخاطب است تا بتواند محیط را طوری خلق کند که به واکنش و رفتارمثبت وی دست یابد. در مورد مفهوم و روند ادراک معنی، طیف گستردهای از نظریات با رویکردهای مختلف وجود داردکه هم در تعریف معنی و هم در طبقه بندی وجوه و سلسله مراتب آن متفاوت هستند. این مفارقت موجب دشوارشدنمفاهمه در معماری میشود و بدین دلیل، این تحقیق بنا دارد تا با تکیه به مفهوم معنی در نظریه دانش ضمنی از مایکلپولانی، هم در چیستی و روند ادراک معنی تعمیق کند و هم با مقایسه و تطبیق این نظریه با 4 نظریه از زمینه هایروانشناسی (کارل یونگ)، روانشناسی محیطی (رابرت هرشبرگر)، حکمت (ابن سینا) و عرفان (عین القضات)، چالش هاییرا که در نتیجه تفاوت دیدگاه این نظریات پدید آمده، روشن نموده و نسبت و جایگاه نظریه پولانی را در این میان تعیینکند. برای دستیابی به این هدف، این تحقیق از روش تحلیل محتوا با تدابیر کدگذاری و طبقه بندی، و نیز مقایسه مفاهیماز طریق استدلال منطقی استفاده می نماید. در نهایت، مقاله به این نتیجه می رسد که مفهوم معنی در نظریه دانشضمنی، با نظریات معنی در زمینه حکمت و عرفان بیشتر از زمینه روانشناسی محیطی مطابق و قابل جمع کردن است. بهلحاظ سلسله مراتب معنی نیز نظریه پولانی با سلسله مراتب عمودی نظریات حکمی و عرفانی تطابق دارد نه با سلسلهمراتب افقی زمینه روانشناسی محیطی. همچنین، گرچه مفهوم معنی درک شده از طریق دانش ضمنی، تمامی انواع ووجوه معنی در زمینه روانشناسی محیطی را دربرگرفته و از آن هم فراتر میرود، اما به این دلیل که قوه ادراک معنی راشهود می داند طبقه بندی واضح درباره انواع و وجوه معنی ارایه نکرده و جامع بودن تعریف معنی در آن، از طریق تحلیل وتفسیر مثال ها روشن می شود.

کلیدواژه ها:

معنی ، معماری ، دانش ضمنی ، پولانی