معرفی و ارزیابی عملکرد سیستم ها و سازه های کینتیک در معماری

سازه های پاسخگو با درک تغییرات ناشی از محیط آنها و بارهای وارد بر آن ها از خود انطباق پذیری نشان می دهند و موجب ایجاد کیفیت بهتر فضای معماری می شوند از این رو طراحی، اجرا و سپس کنترل سازه های کینتیک به منظور دستیابی به ساختاری پاسخگو و منعطف حایز اهمیت است. این تحقیق با به کارگیری روشی توصیفی- تحلیلی، ابتدا با توجه به اینکه این حوزه در معماری امروز بخصوص در ایران بسیار نوین و نوپا می باشد. به تعریف موضوع و مفاهیم واژگان تخصصی آن می پردازد. سپس با بهره گیری از تجارب گذشته، دسته بندی دقیقی از انواع این سازه ها در معماری، از جنبه ی ریخت شناسی و حرکت شناسی ارایه می دهد و مزایا و معایب هر دسته مورد ارزیابی قرار می گیرد. پس از بررسی روش ها و ابزاری که به منظور طراحی بهینه بایستی به کار گرفته شوند، بحث حول راهکارهای کنترل سازه های پاسخگو در معماری، بخصوص سازه ها با قابلیت شکل گیری و ترکیب بندی مجدد که امکان حرکت در فرم سازه ی آنها و نغییر شکل به بیش از یک یا دو آلترناتیو با شکل های متفاوت وجود دارد، صورت می گیرد و سیستم کنترل غیر مستقیم پاسخگو بطور تجربی به عنوان هدف نهایی برای یک سازه معماری پاسخگو معرفی می شود. با به کارگیری اصول و تجارب گذشته و همچنین مشارکت دیگر تکنولوژی ها و رشته های تخصصی سازه هایی طراحی و ساخته می شوند که با بیشترین پاسخگویی به محیط و کاربرانشان، می توانند در زمان و هزینه ی بسیاری صرفه جویی کنند.

کلیدواژه ها:

سازه های کینتیک ، کنترل هوشمند ، گسترش پذیری ، معماری پاسخگو