طراحی مرکز مطالعات سلول های بنیادی در شهر شیراز با بهره گیری از اصول معماری پارامتریک با استفاده از نمونه موردی

امروزه تکنیک های طراحی پارامتریک، مزایای آشکاری برای فرایندهای مهندسی، تولید و ساخت ارایه می دهد.طبیعتا معماران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و همواره سعی دارند این روش ها را در خلق راه حل های طراحی درفرایند طراحی خود به کار گیرند . در توضیح چیستی طراحی پارامتریک باید اذعان نمود، فرایندی برمبنایاندیشه الگوریتمی است که رابطه بین هدف طراحی و پاسخ طراحی را تعریف می کند که با پیدایش این اندیشهطراحان، معماران و برنامه ریزان فرایندهای طراحی بسیار متفاوت از فرایندهای طراحی گذشته را تجربه کردند .فرایندهای طراحی سنتی همواره از نوع خطی بوده اند که در آن توصیف رابطه بین متغیرهای چندگانه توسطتابع خطی ساده در ریاضی بررسی می شود و در نقطه مقابل آنها فرایندهای غیرخطی قرار دارند که با ترکیب ایدهها از مراحل مختلف فرایند طراحی به نتیجه می رسند. مطرح شدن هرچه بیشتر تفکرات سیستمی، طراحیمعماری را به سمت تکنیک های جدید حرکت داده است . یکی از روشهای کارآمد، روش اتفاقی یا وراثتی است کهبه کمک آن، اطلاعات پایه، از منظر تک بعدی خارج و تبدیل به پارامترهای معادلاتی می شوند. در این صورتمعادلات بیانگر مبانی و مفاهیم تحلیلی وتوصیفی خواهند بود که اتصال دهنده ی دو بعد کیفی و کمی هستند .روش مورد مطالعه در این پژوهش با توجه موضوع مورد بحث به صورت کتابخانه ای و توصیفی می باشد.بدین سان با استفاده ازاین روش می توان نسبت به طراحی مرکز سلول های بنیادی در شهر شیراز اقدام کرد. نتایجپژوهش نشان دهنده آن است که می توان با استفاده از روش وراثتی نسبت به تدوین داده های از پیش تعیینشده اقدام کرد.

کلیدواژه ها:

معماری پارامتریک ، معماری دیجیتال ، روش وراثتی- اتفاقی ، مرکز سلول های بنیادی