نقش افزودنی ها در اصلاح معایب و بهبود مشخصات مخلوط های آسفالتی

روسازی در کشور ایران بدلیل کثرت وجود معادن و منابع قیری روسازی های آسفالتی بعنوان روسازی معمول و متداول جاده ها مورد استفاده قرار می گیرند. بنابراین بررسی نقش موادی که باعث بهبود کیفیت و مشخصات مخلوط های آسفالتی می شود بسیار حایز اهمیت می باشد. از این جهت علاقه اینجانب برای تحقیق در این زمینه برانگیخته شد. در بررسی های جاده های موجود در جهان مشخص شده است که از انواع مختلف قیر معمولی و با درجات مختلف برای تولید اسفالت می شود و این در حالی است که قیر هیچ گاه دارای یک سری خواص فیزیکی و مکانیکی کاملا رضایت نمی باشد. بنابراین تحقیق در مورد مواد اصلاح کننده قیر یک امر ضروری می باشد. در این تحقیق تاثیر مواد مضافی چون: موم های تجاری (مانند: پارافین montan, FT، موم پلی اتیلن (pw)، زغال حاصل از چوب درختان (WCP)، دوده شیمیایی (CBC)، مواد اصلاح کننده پلیمری (شامل: پلی آلفااولفین غیربلوری، پلی اولفین، استیرن- بوتادین- استیرن (SBS-TOP, SBS، اتیلن وینیل استات (EVA)، لاستیک تایر بازیافتی، استیرن- بوتادین- لاستیک (elvaloy, SPR)، پلی اتیلن ضایعاتی با چگالی بالا (HDPE)، شیشه بازیافتی، الیاف پلی پروپلین (PP)، الیاف تایر ضایعاتی، الیاف سلولزی، الیاف قالی، الیاف پلی استر، P chemcrete 75 vp lilamin, wetfix, PR، نخاله آهک بازیافتی، مواد کاهش دهنده قابلیت اشتعال (مانند: دی کربو مودی فنیل اتر (EBPED)، تری اکسید آنتیموان و بورات روی (ZB)، گرافیت، پودرهای معدنی، سرباره های کارخانجات ذوب فولاد، رس متبلور (KC)، ماده حاصل از ترکیب SEBS و رس متبلور (KC)، سنگ مرمر ضایعاتی، مصالح بتنی بازیافتی (RCA)، مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی مواد مضاف ، مخلوط های آسفالتی گرم