بررسی مولفه های محله شهری پایدار با تکیه بر ویژگی های بومی (مورد مطالعه : محله سجاد، منطقه یک شهرداری مشهد)

محلات شهری به عنوان کوچکترین واحد شهری همواره در معرض تغییر و تحولات بسیاری قرار می گیرند. نظریات و راهکارهای متفاوتی برای هدایت این تغییرات در جهتی که برای زندگی شهری و ساکنان آن ایجاد مشکل نکند پیشنهاد می گردد. یکی از مهمترین راهکارهای پیشنهادی، بازآفرینی شهری پایدار به عنوان فرآیندی است که به خلق فضاهای شهری جدید با حفظ ویژگی های اصلی فضایی (کالبدی و فعالیتی) منجر می شود. در همین راستا، هدف این پژوهش یافتن مولفه های پایداری در مقیاس محلی در راستای بازآفرینی شهری پایدار است که به تدوین الگوهای طراحی محله پایدار بومی ایران در محله سجاد مشهد (منطقه یک شهرداری مشهد) منجر می گردد. نتایج پژوهش نشان می دهد توجه به ویژگی های پایداری اجتماعی و کالبدی در محله شامل تقویت پیاده مداری در سطح محله، خوانایی ساختار محله، ارتقاء کارایی کالبدی بافت محله، افزایش سرزندگی فضاهای محله، تقویت هویت محلی و حس تعلق خاطر، ارتقاء کارایی عملکردی فضاهای محله، ارتقاء حس امنیت و آرامش ساکنین، ارتقاء عدالت اجتماعی و مشارکت ساکنین می تواند به ایجاد محله ای پایدار منجر شود.

کلیدواژه ها:

محلات شهری ، بازآفرینی شهری ، الگوی محله پایدار ، منطقه یک شهرداری مشهد