بررسی تطبیقی مبانی رشد هوشمند شهری با رشد افقی یا پراکنده

گسترش سریع شهرها، اکثر کشورهای جهان را با مشکلات متعددی مواجه ساخته است. رشد فضاییهر شهر به دو صورت پراکنده (Urban Sprawl) و فشرده (Compact City) می باشد. هرکدام از این دو روشکالبد متفاوت و جداگانه ای ایجاد می نمایند. تلاش های زیادی برای برطرف ساختن اثرات منفی گسترشپراکنده شهرها به عملآمده که عمده ترین آنها راهبرد رشد هوشمند به عنوان یکی از راهکارهای مقابله با پراکندگی توسعه شهری است. درواقع در صورت رعایت اصول حاکم بر گسترش و رشد هوشمند شهریبه نوعی به مقوله توسعه پایدار شهری نیز خواهیم رسید.مقاله حاضر به دنبال ارایه چارچوبی از راهبرد رشد هوشمند، مشتمل بر اصول و قواعد این رشد ومقایسه آن با پیامدهای حاصل از رشد پراکنده می باشد. رویکرد این تحقیق توصیفی- تحلیلی است که در قسمتی از تحقیق نیز از روش تحلیل محتوا استفاده شده است، جمع آوری اطلاعات به صورت مطالعه کتابخانه ایو اسنادی انجامشده است. نتایج بیانگر آن است که الگوی رشد هوشمند که درنهایت به فشردگی شکل شهریمی انجامد بیشتر با توسعه پایدار شهری هماهنگی دارد.

کلیدواژه ها:

گسترش شهری ، رشد هوشمند ، رشد پراکنده ، توسعه پایدار شهری