همخوانی ضوابط ومقررات معماری و شهرسازی با سیما و منظر شهری درایران، نمونه موردی شهر سنندج

امروزه بیش از هر زمان دیگر در شهر ایرانی با هجوم آشفتگی در جنبه های گوناگون سیمای شهری از کالبد ساختمان ها تافعالیت ها و رفتارهای انسانی در محیط شهر مواجه هستیم. ساختمان ها و جداره بناها از عناصر مهم کالبدی تشکیل دهنده فضاهایشهری هستند و نمای ساختمان ها آفریننده سیما و منظر شهری برای شهروندان محسوب می شود. امروزه اهمیت نماهای ساختمانی برایداشتن شهری زیبا در حوزه معماری و شهرسازی بسیار اهمیت دارد و شهرهای توسعه یافته دنیا برای داشتن بافتی همگن و زیبا و چشمنواز شهری در تلاشند، نماهای مناسبی در سطح شهر خلق کنند. بافت شهری عنصری است که موجودیت و هویت خود را مدیون تک تکعناصری است که در آن به کار میرود و قطعا ساختمان و نمای آن در یک شهر مهمترین عضو ساختاری این هویت است. یکی ازمولفه های مهم در داشتن شهری زیبا داشتن ساختمانهای زیبا و با اصالت است. یک ساختمان زیبا و با هویت فارغ از طراحی پلانیمناسب باید یک نمای مناسب نیز داشته باشد. نمایی که امروز در شهر سنندج شاهد بی توجهی به آن هستیم. هدف عمده این پژوهش،بررسی میزان همخوانی ضوابط معماری و شهرسازی با سیما و منظر شهری در شهرهای ایران از جمله شهر سنندج، و ارایه پیشنهاد وراهکارها برای ارتقای کیفیت سیما و منظر شهر سنندج میباشد. روش تحقیق انتخاب شده روش ترکیبی می باشد که ترکیبی از روشهایتوصیفی، پیمایشی می باشد.

کلیدواژه ها:

سیما و منظر شهری ، جداره های شهری ، همخوانی ، کیفیت بصری