تحلیل و بررسی تاثیر پارادیم تکنوکراسی در مدیریت شهری (مطالعه شهر شیراز)

یکی از مهم ترین چالش های برنامه ریزی و مدیریت شهری در کشورهای درحال توسعه از جمله ایران را باید در دیدگاه ها و نحوه نگرش مدیران و برنامهریزان شهری نسبت به ادبیات برنامه ریزی شهری جستجو نمود چرا که تسلطپارادیم و رویکرد برنامه ریزی شهری سنتی و نیز مدیریت شهری تکنوکراتیکاز مهم ترین نگرش های مسلط به ادبیات برنامه ریزی شهری در ایرانمحسوب می شود .واین تحقیق باهدف بررسی تاثیر پارادایم تکنوکراسی درمدیریت شهری شهر شیراز انجام پذیرفته است. در این پژوهش شاخص هایتکنوکراسی از منابع و ماخذ خارجی و داخلی مربوطه استخراج شد، سپس درمورد وجود و یا عدم وجود هر کدام از این شاخص ها از کارشناسان وصاحبنظران و مدیران ارشد در حوزه مدیریت شهری پرسشگری شد. پژوهشحاضر اسنادی و میدانی است که بر اساس آن بصورت توصیفی- تحلیلی،اسنادی و نیز مطالعه میدانی به بررسی مولفه های پژوهش می پردازد.بااستفاده از تکنیک پرسشنامه، اصول روش دلفی و نرم افزارSPSS به تجزیه و تحلیل داده های مربوطه پرداخته است. نتایج بدست آمده حاکی از این استکه در ساختار مدیریت کلانشهر شیراز پارادیم تکنوکراسی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پارادیم ، مدیریت شهری ، تکنوکراسی ، برنامه ریزی شهری ، شهر شیراز