شاخصه زمینه گرایی معماری مسکن و بررسی فرهنگ و رفتار اجتماعی

در معماری زمینه گرا هر بنایی براساس زمینه های فرهنگی، اجتماعی تاریخی و کالبدی، اقلیمی و شرایط خاص آن سایت و ساختمان در نتیجه طراحی و اجرا می گردد و ساختمان عضوی همخوان و هماهنگ در مسیر خود خواهد بود. معماری زمینه گرا بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا تاکید دارد و با درک پیام بستر خود شکل می گیرد و در واقع پیامی را که بستر معماری به او انتقال داده به عینیت رسانده و طراحی می کند، در نتیجه ساختمان جزیی کوچک از طبیعت پیرامونی خواهد بود. فضاهای زیستی در هر منطقه تحت تاثیر فرهنگ محیط اجتماع و تاریخ آن منطقه شکل گرفته است. بدون شک یکی ازنخستین علایم حضور انسان در هر سرزمین مسکن است. عدم توجه به شیوه زندگی اداب و رسوم و فرهنگ در طراحی مسکن منجر به پایین آمدن کیفیت زندگی مسکونی و از بین رفتن حس تعلق به محیط زندگی شده است. از آنجا که ساختن یک مسکن، پدیده ای فرهنگی است، شکل مسکن و سازمان و نظم فضایی آن، شدیدا متاثر از محیط فرهنگی که مسکن به آن تعلق دارد است. این پژوهش بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. در این مقاله تلاش شده است تا با بیان مفاهیم و ابعاد فرهنگ و رفتارهای اجتماعی به بررسی چگونگی پیشرفت فرهنگ با به کارگیری رویکرد زمینه گرا در معماری پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

معماری زمینه گرا ، معماری مسکن ، فرهنگ و رفتار اجتماعی