سنجش تاب آوری کالبد شهری در مقابل بحران زلزله (نمونه موردی: شهر جدید هشتگرد)

سوانح طبیعی به عنوان چالشی در زندگی امروزی به شمار می روند. شناخت الگوهای مختلف آسیب پذیری و مدیریت سوانح جایگاه مناسبی در سیاست های هرکشور پیدا کرده است. ایران جزء ده کشور آسیب پذیر جهان می باشد. بنابراین دراین بین لزوم توجه به مدیریت سوانح و تاب آوری شهرها بیش از پیش احساس می شود تا با بهره گیری از دانش و تکنیک های مدیریتی مشکلات شهرها را برطرف کرده و در نتیجه محیطی امن برای شهروندان فراهم شود. شهر جدید هشتگرد نیز به دلیل نزدیکی با گسل های لرزه زا و فعال و همینطور به دلیل قرار گرفتن بر روی راندگی باغستان یکی از شهرهایی می باشد که جدا از این مسیله نیست. با توجه به آمار و سرشماری در سال 1390 جمعیت شهر جدید هشتگرد برابر 22819 نفر می باشد. به طور کلی هدف از انجام این پژوهش تبین ابعاد و شاخص های سازند تاب آوری کالبدی شهر جدید هشتگرد، بیان رابطه بین ارتقاء تاب آوری در مقابل خطرات زلزله می باشد. به این ترتیب این تحقیق با این پرسش که چه عواملی میزان تاب آوری شهر جدید هشتگرد راکاهش می دهند انجام شده است. و به مطالعه وضع موجود و لرزه خیزی و بررسی شاخص های تاب آوری کالبدی در شهر جدید هشتگرد پرداخته ایم. تحقیق حاضر به لحاظ ماهیت و روش، جزء تحقیق های تحلیلی- کاربردی است. در این پژوهش داده ها از طریق مطالعات میدانی (مصاحبه، پرسشنامه و مشاهده)، داده های مرکز آمار، جمع آوری شده و برای تحلیل داده ها ازنرم افزار SPSS استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، کالبد شهری ، بحران ، زلزله ، کاهش خطر