بررسی نقش انرژی های نو در مبلمان شهری با رویکرد معماری پایدار

ترین تعریف موجود از انرژی توانایی انجام کار است و مهمترین خاصیت آن این است که انرژی نه خلق می شود و نه از بین می رود بلکه ازحالتی به حالتی دیگر تبدیل شده و یا تغییر شکل می یابد. منابع انرژی در جهان به دو دسته اصلی انرژی های تجدیدپذیر و تجدید ناپذیر تقسیم می شوند. انرژی های تجدید پذیر شامل انرژی خورشید، باد، انرژی زمین گرمایی، انرژی هیدروژنی و پیل های سوختی، بیوگاز،امواج و... می باشند که تحت عنوان انرژی های نو از آن ها یاد می شود . انرژی های تجدید ناپذیر نیز منابع هیدرو کربنی هستند که خود دو دسته زنده (گیاهان) و غیر زنده (مواد معدنی مثل زغال سنگ، نفت، گاز و ...) که به سوخت های فسیلی معروفند تقسیم می شوند و به علت محدود بودن سوخت های فسیلی در قرن های آینده دیگرنمی تواند جوابگوی نیاز انرژی جهان برای بقا، تکامل و توسعه باشد با انجام اقداماتی نظیر استفاده بیشتر از منابع انرژی تجدیدپذیر، استفاده از فناوری های کارا، به کارگیری فناوری های نوین به ویژه فناوری های زیستی و نانو در طراحی، برنامه های آگاه سازی و... آثار منفی مصرف انرژی بر محیط زیست را کاهش داد. استفاده از مبلمان شهری سبز می تواند نقش عمده ای در این روند داشته باشد و در طراحی فضاهای شهری به کمک استفاده از مبلمان های بی نیاز از انرژی فسیلی و با استفاده از انرژی نو ( خورشید- باد- زیست توده و...) می توان میزان مصرف انرژی را به میزان قابل توجهی کاهش داد. در این مقاله سعی شده با معرفی چند نمونه مبلمان شهری و بیان نحوه عملکرد آن، نشان داد که بهینه مصرف انرژی در تمام اجزا جامعه امکان پذیرمی باشد حتی داخل یک سطل زباله....

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مبلمان شهری ، انرژی فسیلی ، انرژی نو ، انرژی خورشیدی