بهینه سازی شبکه های انتقال آب توسط الگوریتم ژنتیک و منطق فازی

این تحقیق، با یک رویکرد شبیه سازی – بهینه سازی در نرم افزار متلب و با وارد کردن مستقیم معادلات جریان در مدل بهینه سازی، به بهینه سازی هزینه ی ساخت و طراحی شبکه نمونه دو حلقه ای آلپروتیز میپردازد. هدف این تحقیق رسیدن به طرح بهینه ای است که علاوه بر داشتن بهترین شرایط از لحاظ سرمایه گذاری و هزینه، بهترین شرایط بهره برداری را نیز برای مصرف کننده تامین کند. متغییر تصمیم در این تحقیق، تنها قطر لوله است. طراحی بوسیله الگوریتم ژنتیک دو هدفه با شاخص فازی، با توابع هدف بیشینه کردن اطمینانپذیری و کمینه کردن هزینه ساخت شبکه و قیود حاکم بر برنامه بهینه ساز کمینه و بیشینه فشار درگرهها و کمینه و بیشینه سرعت جریان در لوله ها است، انجام می شود. در شاخص فازی مذکور از تابع عضویت مثلثی استفاده شده است. نتایج نشان داد که معیار پیشنهادی، توانایی مناسبی را در ایجاد اطمینانپذیری مورد نظر در شبکه دارد. از الگوی طراحی توسعه داده شده در این تحقیق میتوان به منظور ارایه یک مجموعه جواب غیرمغلوب به تصمیم گیرندگان، برای انتخاب نقاطی که در آنها هر دو عامل هزینه و اطمینانپذیری در شرایط مطلوبی هستند، استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، شبکه های انتقال آب ، الگوریتم ژنتیک ، شاخص فازی