اسکان موقت با مسکن سریع ساخت پس از وقوع سوانح طبیعی، طراحی سکونت گاه موقت (نمونه موردی شهرستان ایذه)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 769

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSAU05_0440

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

هرسال به طور متوسط 3 میلیون نفر پس از بروز حوادث طبیعی بی خانمان می شوند که حدود80 درصد مربوط به افرادی است که در اثر وقوع زلزله خانه هایشان ویران شده است. در ماده 16 بیانیه جهانی حقوش بشر آمده است که مسکن مناسب حق هر کسی است. با رخ دادن سوانح طبیعی مخرب و در شرایط بحرانی پس از سانحه، زمانی که کارکردها و نهادهای اجتماعی جامعه در دوره زمانی مشخص به هم می ریزد، حق داشتن مسکن مناسب از آسیب دیدگان سلب می شود. سانحه یک واقعه آنی است که زندگی عادی مردم را مختل و آنها را با آسیب ها و صدمات ناخواسته مواجه می کند. در چنین مواقعی در اغلب اوقات کارشناسان و مسیولین دولتی ، آسیب ها و تخریب های ناشی از سوانح را فرصتی برای تبلور انگاره های جدید و آزمون نشده و گاهی هم تجربه شده تلقی می کنند و سازماندهی و ساماندهی فضایی را در رها کردن گذشته و رو در رو قرار دادن مسیری جدید از شیوه زیست و زندگی مردم می دانند. اینچنین دیدگاهی درست درجهت خلاف خواستهای آسیب دیدگان است که تمایل دارند، هر چه سریعتر اوضاع به حالت عادی بازگشته و خسارتشان جبران شود. اصرار مسیولین بازسازی برنوگرایی و شتاب در فعالیتها ممکن است میزان مشارکت مردم در امر بازسازی را کاهش داده و به ناهمگونی طرحها با واقعیت زندگی مردم و در نتیجه عدم پذیرش طرحهای اجرا شده توسط آنان منجر گردد. در چنین مواردی آسیبهای ناشی از بازسازی می تواند از آسیبهای مستقیم ناشی از سوانح زیان بارترباشد. تخلیه ساکنین و تامین اماکن و مراکز اسکان موقت در مواقع بحران از مهم ترین اقداماتی است که باید در برنامه-ریزی مدیریت بحران شهری مورد توجه قرار گیرد. انتخاب و ساخت مکان مناسبی جهت اسکان اضطراری و موقت جمعیت های آسیب دیده ناشی از حوادث طبیعی و انسان ساخت از وظایف مراکز مدیریت بحران است. فلسفه وجودی اسکان موقت این است که برنامه ریزان ومدیران بازسازی بتوانند با راحتی و فراغت بیشتر تصمیم گیری و برنامه ریزی کنند و مردم نیز در سرپناه موقت از گزند حوادث در امان باشند. روش انجام این پژوهش توصیفی– تحلیلی بوده است. در این راستا در مرحله جمع آوری اطلاعات و داده های اولیه، از مطالعات کتابخانه ای و همچنین مطالعات و برداشت های میدانی، مصاحبه با صاحب نظران و توزیع پرسشنامه بین خبرگان مرتبط با موضوع مورد مطالعه، استفاده فراوان شده و در نهایت نتیجه گیری نهایی ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

انوشیروان کیانی

مدرس دانشگاه علمی کاربردی زردکوه ایذه