مقایسه بازده تولید بیودیزل از روغن پسماند با روش های حرارتدهی تشعشعی و حرارتدهی گرم کن معمولی

بیودیزل (منو الکیل استر) از منابع طبیعی و تجدیدپذیر مانند روغن های گیاهی، حیوانی و پسماند تولید می شود. بیودیزل سوخت جایگزین گازوییل است، که باعث کاهش مصرف منابع محدود گازوییل می شود. سوخت بیودیزل در مقایسه با گازوییل پاک تر است، زیرا منوکسیدکربن (CO)، هیدروکربن ها (HC) ، دی اکسید گوگرد (SO2) و دی اکسید کربن (CO2) و سایر آلاینده های حاصل از احتراق بیودیزل کم تر از دیزل است و باعث حذف دوده متراکم حاصل از سوخت موتورهای احتراق داخلی می شود. بیودیزل مانند گازوییل قابل مصرف در موتورهای احتراقی است و نیازی به هیچگونه تغییر موتوری نیست. برای پذیرش سوخت بیودیزل در بازار مصرف چالش هایی پیش رو است، که اصلی ترین آن قیمت بیشتر بیودیزل نسبت به گازوییل است. تا کنون راهکارهایی در زمینه انتخاب منبع تامین روغن اولیه، نوع کاتالیست، الکل مورد استفاده، منبع انرژی، روش گرمادهی و روش جداسازی برای فایق آمدن بر این چالش ارایه شده است. در این تحقیق برای حصول این هدف، از منبع اولیه ارزان و در دسترس، روغن پسماند و متانول تجاری برای تولید بیودیزل با روش ترانس استریفیکاسیون و روش گرمادهی تشعشعی مادون قرمز استفاده شده است. در این فرایند، روش گرمادهی (IR) با حرارت دهی با گرم کن معمولی در راکتوری واحد، مقایسه شده است. همچنین از نظر بازده تولید (%) و مصرف انرژی (Wh) و کارایی تولید بیودیزل نسبت به انرژی مصرفی (gr/Wh) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. در روش حرارت دهی تشعشعی نسبت به روش معمولی از نظر بازده تولید 23% افزایش داشته و از نظر مصرف انرژی تا 59% انرژی کمتری مصرف کرده است. از لحاظ کارایی تولید بیودیزل (گرم بیودیزل تولیدی بر واحد انرژی مصرفی) نیز تا 200% افزایش داشته است. لازم به ذکر است مشخصات فیزیکی و شیمیایی محصول حاصل از روش حرارت دهی تشعشعی از جمله نقاط اشتعال، ابری شدن، ریزش و عدد اسیدی و عدد ستان، با استاندارد ASTM-D6751 مطابقت دارد

کلیدواژه ها:

بیودیزل ، حرارت دهی تشعشعی ، روغن پسماند ، افزایش بازده تولید