تاثیر مدل های طراحی شهری پارامتریک بر بستر طبیعی شهر

در تفکرشهرسازی شکاف عمیقی وجود دارد که عبارت است از فقدان یک چارچوب طراحی درست برای بررسی فرم های بدست آمده که بتوانند هماهنگ با بستر و زمینه باشند و به کارگیری اصول و تکنیک های جدید در طراحی بافت طبیعی شهر که بتواند در حل مشکلات به وجود آمده تاثیر گذار باشد. در واقع روشی که بتواند به نحوی برخورد با این مسایل را پیش بینی کند می تواند بسیار مفید واقع شود در واقع تفکر محاسباتی در روش طراحی پارامتریک امکان آنالیز و طراحی های پیچیده را فراهم می کند. در این راستا هدف این پژوهش شناسایی و معرفی مدلهای تاثیرگذار طراحی شهری پارامتریک برای انطباق پذیری فرم با بستر طبیعی می باشد. امروزه ما به دنبال این هستیم که شهرسازی و طراحی شهری پارامتریک را به عنوان الگو و شیوه ای برای شکل دهی و بهبود ساختار شهری به کار ببریم بنابراین اگر بتوانیم مجموعه ای از الگوهای اولیه طراحی شهری را بیابیم که به صورت عمومی و گسترده پذیرفته شده باشند، خواهیم توانست یک سیستم طراحی شهری را ابداع کنیم که با استفاده از پارامترهای اخذ شده از الگوهای طراحی شهری که در گرامر خاصی کد سازی شده اند طراحی خلاقانه ای را داشته باشیم. در این پژوهش در ابتدا به معرفی طراحی شهری پارامتریک پرداخته می شود و سپس مدل های پارامتریک, تاثیر گذار در شکل گیری الگوی شهر با نمونه موردی و ابزارهای مورد استفاده در مدل ها بررسی می شود. مقاله پیش رو قسمتی از پایان نامه با عنوان طراحی مجموعه چند منظوره شهری در فیروزکوه با رویکرد طراحی شهری پارامتریک از بخش مدل سازی طراحی شهری پارامتریک می باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری پارامتریک ، مدل های پارامتریک ، بافت طبیعی ، پارامتر ، تفکر محاسباتی