ضرورت تلفیق معماری اقلیمی با شاخصه های معماری سبز در طراحی ساختمان هتل(نمونه موردی استان اصفهان)

گردشگری امروزه به عنوان صنعتی پر رونق و بدون دود، منبع درآمد سرشار در تجارت جهانی بسیاری از کشورها شده است، در این میان ، طراحی فضاهای اقامتی از جمله هتل ها ، یکی از راهکارهایی است که می تواند در جهت توسعه ی این صنعت مورد توجه قرار گیرد. از سویی دیگر با گسترش شهرنشینی و آلاینده های زیست محیطی که از تبعات بکارگیری سوخت های فسیلی است، تفکر جایگزینی سوخت های پاک و طراحی های همساز با اقلیم بیش از گذشته قدرت می یابد. ارزش های زیست محیطی همواره در معماری و شهرسازی برای سال های متمادی است که لحاظ شده اند و این رویه را جهت رسیدن به یک توازن ما بین طبیعت و محیط مصنوع پیش گرفته اند، بنابراین یک طراحی موفق پایدار و همساز با اقلیم، یک عامل بسیار ارزنده درروند طراحی است که به خلق محیطی زیبا و زنده با ارایه خدمات بهتر به استفاده کنندگان منجر می شود. لذا در این مقاله، هدف مطالعه طراحی هتلی همساز با اقلیم ومعماری سبز می باشد. طراحی با نیاز کم به منابع انرژی فسیلی ، بهره گیری از منابع تجدید پذیر، استفاده از تکنولوژی های معماری ساختمانهای سبز و تلفیق آن با شاخصه های اقلیمی و پایداری در معماری بومی . روش تحقیق توصیفی –تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد.بنابراین به بررسی این میپردازد که با تلفیق شاخصه های معماری سبز و معماری اقلیمی تا چه میزان میتواند ما را در صرفه جویی انرژی و دست یابی به یک ساخت و ساز پایدار و همسو با اقلیم رهنمود کند. در نتیجه با ارایه ی راهکارهایی موثر ،میتوان هتلی پایدار و سازگار با طبیعت طراحی نمود .

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری سبز ، معماری اقلیمی ، انرژی های تجدید پذیر