بررسی تطبیقی ساختارمعماری مراکز درمانی– اقامتی کودکان سرطانی در ایران و جهان

سالانه دو هزار مورد، سرطان کودکان در ایران گزارش می شود، فقط همین آمار کافی است تا اهمیت پرداختن به موضوعی چون سرطان کودکان مشخص شود به خصوص اگر بدانیم که بعد از تصادفات، سرطان دومین علت مرگ و میر کودکان محسوب می شود بدیهی است که کودکان امروز آینده سازان و میراث داران جامعه فردای یک کشور هستند ازآنجا که سنین کودکی و دوران قبل از مدرسه از مهم ترین و حساس ترین دوره های آموزش است تفکیک این قشراز دیگر افراد جامعه امری ضروری است. طراحی مراکز درمانی کودکان سرطانی به دلیل شرایط ویژه بیماران از نظر جسمی، روحی و عاطفی دارای حساسیت بالایی برای طراحی می باشد. کودکان از قشرهای آسیب پذیر جامعه که با دچارشدن به بیماری آسیب پذیرتر شده و تاثیرات منفی محیط بر آن ها بیشتر می شود. طراحی ضعیف مراکز درمانی کودکان سرطانی ضمن تاثیر منفی بر سلامت روان کودک بیمار موجب تاخیر در روند درمان بیماری می شود. شناخت عوامل معماری تاثیرگذار بر ادراک کودکان می تواند به طراحی محیط های درمانی کودکان کمک کرده و موجب ارتقا سلامت جسمانی و روانی آنان خواهد شد. لذا در این مقاله ضمن بررسی مفاهیم اولیه معماری و طراحی فضاهای درمان کودکان سرطانی به صورت تطبیقی به معرفی برخی از نمونه های موردی در داخل ایران و خارج از ایران پرداخته شده است تا به صورت جزیی و دقیق تر هریک از اقدامات و راهبردهای صورت گرفته پیرامون این قضیه در سایر کشورها را بررسی نماییم .

کلیدواژه ها:

اقامت ، درمان ، کودک ، سرطان ، روانشناسی کودک ، سن