بررسی عوامل سرزندگی در فضاهای آموزشی معماری با نگاهی به دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

یکی از مولفه های اصلی در طراحی و معماری، سرزندگی و نشاط است. هدف این پژوهش بررسی ویژگی ها و عوامل موثر بر سرزندگی در محیط های آموزشی است، چرا که نبود سرزندگی در فضا به افزایش رفتارهای ناهنجار در محیط های آموزشی کمک می نماید. دستیابی به خصیصه های مستلزم ارتقای کیفی و کمی فضاهاست که با استفاده از راهکارهای همچون استفاده از نور، طبیعت، مبلمان مناسب، تنوع پذیری، چند عملکردی کردن فضا ها می توان آنها را ارتقا داد. در راستای این پژوهش نمونه موردی انتخاب گردید، دانشکده هنر و معماری دانشگاه هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان است که با توجه به پرسش نامه ای که تدوین و در بین دانشجویان توزیع گردید، نتایج زیر به دست آمد؛ با توجه به ویژگی های کالبدی و ادراکی موجود در دانشکده معماری احساس سرزندگی و نشاط در قسمتهای بیشتر و در بعضی از قسمتهای ساختمان تقریبا صفر بوده است. در این تحقیق با رویکرد کیفی و روش توصیفی و تحلیلی به مطالعات اولیه دست یافته و در بخش دوم با روش مطالعه موردی و پیمایشی و استفاده از نرم افزار SPSS به تحلیل و جمع بندی رسیده ایم. نتایج حاکی از وجود سرزندگی ؛وید در ساختمان، وجود حیاط در دو طرف ساختمان است اما به دلایل نبود امکانات رفاهی، نبود تنوع در راهروها و... این فضا از نظر 80 درصد دانشجویان فاقد سرزندگی است.

کلیدواژه ها:

سرزندگی ، فضاهای آموزشی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، همدان