بررسی نقش طراحی خانه سالمندان در ارتقای تعاملات اجتماعی آنان

کاهش میزان مرگ و میر، افزایش امید به زندگی، کنترل موالید و تحولات اقتصادی و اجتماعی در جوامع بشری امروز باعث افزایش روزافزون تعداد سالمندان شده است. سالم پیر شدن حق طبیعی تمام افراد است و نباید فقط به اضافه شدن سالیان عمر بسنده کرد بلکه باید به ارتقای کیفیت زندگی و سلامت جسمی، روانی و اجتماعی توجه داشته باشیم و این موضوع برای آنان که عمری را مشغول خدمت به جامعه بوده اند یک رسالت ملی محسوب کرده و از هیچ تلاشی فروگذار نکنیم. پرداختن به مسایل و مشکلات سالمندان با توجه به صنعتی شدن جوامع و تبعات اقتصادی- فرهنگی و اخلاقی آن، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. با توجه به این که شمار سالمندان در حال افزایش می باشد، باید امکانات بسیاری برای این افراد فراهم شود تا درحد امکان به نیازهای روانی، اجتماعی و جسمانی آنها پاسخ داده شود و نباید آنها را منزوی وکنار بگذارند. توجه به طراحی فضاهایی که ارتقا دهنده سلامت و کیفیت زندگی سالمندان باشد اهمیت بسزایی می یابد.کیفیت زندگی یک شاخص اساسی بر تمامی سنین به ویژه کهنسالان محسوب می شود و پاسخگویی بهینه به نیازهای فیزیولوژیک و روان شناختی می تواند موجبات افزایش این شاخص را فراهم کند. متاسفانه چنانکه شاهد هستیم ،در خانه های سالمندی وضع موجود کشور بخشی از این ابعاد به ویژه نیازهای روان شناختی مورد غفلت قرار گرفته است بدین منظور ایجاد فضایی آرام و بدون تنش می تواند آرامش بخش روح و روان سالمندان واقع شود. روش تحقیق دراین پژوهش ترکیبی و شامل مجموعه ای ازروش های توصیفی، پیمایشی است؛روش جمع آوری اطلاعات، میدانی وکتابخانه ای می باشد؛ این پژوهش درپی آنست تا بیان نماید شناخت این دوران و توجه به نیازهای سالمندان و الگوهای رفتاری آنها در طراحی می تواند درطی کردن این دوران به آنها یاری رساند و در تسهیل فرآیند این همانی آنان با محیط جدید، تداعی خاطرات و کاهش افسردگی حاصل از زندگی در خانه های سالمندی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

سالمند ، اجتماع ، اجتماع پذیری ، تعاملات اجتماعی ، کیفیت زندگی