تحلیل و ارزیابی اثرات تاخیر درعملکرد سامانه اتوبوسرانی تندرو در زمان اوج سفر بر عملکرد سایر سیستمهای حمل و نقل (مطالعه میدانی خط 7)

همیشه یکی از معضلات در برنامه ریزی و بهره برداری از سیستم های حمل و نقل همگانی ، زمان انتظار در ایستگاه برای مسافرین تا رسیدن اتوبوس به ایستگاه می باشد. این موضوع بویژه در طی ساعات اوج به لحاظ تاثیر در فاصله تردد اتوبوس ها و با توجه به حجم تردد زیاد در معابر و ... تاخیراتی را بوجود می آورد که موجبات نارضایتی مسافران را به دنبال دارد. ما در این مقاله به بررسی این تاخیر ها در اتوبوسها پرداخته ایم و همانطور که می دانیم مسافران اجباری این ریسک زمان انتظار را می پذیرند و مسافران اختیاری تصمیم به استفاده از مد دیگری را می گیرند؛ لذا بررسی رفتار مسافران عمدتا به مسافران اختیاری محدود می شود که باعث افزایش بار مسافری بر روی سایر سیستم های حمل و نقل اعم از شخصی و همگانی می گردد. با استفاده از مطالعه میدانی در خط 7 سیستم BRT تهران و چهارراه ولیعصر، تعداد 144 پرسشنامه تکمیل شد که با استفاده از آنها و اطلاعات بدست آمده که از طریق نرم افزار spss تحلیل گردیده است ، به تعیین درصد رفتار مسافران و همچنین تفکیک سریع برآورد سفرهای درون شهری این سیستم پرداخته شده است که بر حسب تحقیق انجام شده حدود 73% از مسافران از طریق اتوبوس و 27% بوسیله خودروی شخصی از ایستگاه چهار راه ولیعصر به سمت تجریش جابجا می شوند که در ادامه به آن می پردازیم

کلیدواژه ها:

تاخیر ناوگان ، ریسک انتظار ، مد جایگزین ، تفکیک سفر