پژوهشی بر نقش میادین و عناصر یادمانی در هویت کالبدی شهر اسلامی ایرانی (نمونه موردی: میدان آزادی شهر سنندج)

شهر و انسان هایش در این روزگار با مشکلات عمده ای روبرو هستند. مخاطرات زندگی در شهر کیفیت آن را تا حد زیست در شهر تنزل داده است. انسان شهرنشین برای تعدیل فضاهای سنگین وناآرام شهری همواره نیازمند فضاهای آزاد، گوناگون و هماهنگ با مجموعه محیط گرداگردش بوده است. وجود چنین فضاهایی برای پیشگیری از افسردگی ، تنهایی و گاه نیز خشونت بسیار موثر و ضروری است. از این رو چارچوب تحقیق بر مطالعه محیط مصنوع و رفتار انسانی مرتبط با آن در قالب گونه و شرایط خاصی از فضا، قرار گرفته است. عنوان شهر اسلامی برخاسته از یک ضرورت و نیاز استراتژیک است. ساختن شهرها ، نحوه اداره آن و تعامل انسانها با یکدیگر در منظر اسلام یک مجموعه واحد، پویا، هماهنگ و معناداری است که غایت آن رشد و تعالی انسان و پیدایش زیستگاهی با هویت است بر اساس فطرت و در خدمت شکوفایی انسانها .هویتی که در طی جریان مدرنیته در دهه های اخیر در شهرهای ایران کمرنگ شده است. یکی از قربانیان این جریان میادین می باشند که نقش و عملکرد اصلی خود را از دست داده و به فلکه هایی که محل تقاطع چند خیابان امروزی هستند تبدیل شده اند. هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش میدان آزادی شهر سنندج در هویت کالبدی شهر سنندج است که اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی گردآوری شده است.نتایج پژوهش نشان می دهد که میادین از عناصر هویت بخش در شهرهای اسلامی هستند لیکن در شهر سنندج به جز میدان آزادی که نماد اصلی و تاریخی شهر است میدان جدیدی که هویت بخش به کالبد شهر باشد ،طراحی نشده است.

کلیدواژه ها:

هویت ، هویت کالبدی ، شهر اسلامی ، میدان ، شهر سنندج