نقش اکوتوریسم بر توسعه پایدار شهری (نمونه موردی: باغات سنتی شهر قزوین)

انجام فعالیت های گردشگری که مشاغل گوناگونی راهم به دنبال دارد، در هر کشوری به عنوان بخشی از فعالیت های اقتصادی، در کنار بخش های صنعت وکشاورزی موجب رونق و پیشرفت اجتماعی- اقتصادی آن کشور می-گردد. اکوتوریسم وسیله ای برای تحقق اهداف پایداری توسعه است. زیرا راهکارهای مشابهی را برای رفع مشکلات فعلی ارایه میدهد. ایران یکی از پرجاذبه ترین کشورهای جهان است که از لحاظ تنوع اقلیمی و آثار باستانی و تمدنی در رده کشورهای برتر جهان است، اما متاسفانه از لحاظ جذب اکوتوریسم و درآمد حاصل از آن دارای جایگاه شایسته ای نیست. ورود گردشگران به هر منطقه منجر به ایجاد اشتغال در سطح کلان شده که زمینه را برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مهیا می نماید. هدف از این پژوهش، توجه به توسعه پایدار از طریق اکوتوریسم است که باعث رشد و توسعه متوازن شهرها و نجات کشور از رکود اقتصادی و وابستگی به نفت می شود و زمینه را برای اشتغال بیشتر و حفظ ذخایر و منابع ملی آماده می نماید. نمونه موردی در این پژوهش، باغستان های سنتی شهر قزوین است و سعی بر آن بوده که به بررسی نحوه جلوگیری از تخریب این باغات و حفظ و نگهداری آن ها پرداخته شود. روش تحقیق در این مقاله به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش از نوع کیفی و مطالعه موردی است. دستیابی به اطلاعات به روش اسنادی و برداشت میدانی است. نتایج حاکی از آن است که با تغییر کاربری متناسب و سازگار با اکوتوریسم در باغات، می توان به پایداری در توسعه رسید.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توسعه پایدار ، باغات سنتی قزوین