بررسی عوامل محرک توسعه خلاق محلات تاریخی با تاکید بر رویکرد برندسازی شهری مطالعه موردی: محله سنگ سیاه شهر شیراز

فراگیر شدن مفهوم شهر جهانی و رقابت پذیری شهری در دهه های اخیر، شکل تازه ای به مناسبات جهانی شهرها بخشیده و رویکردهای نوین شهری را به دنیای شهرسازی معرفی کرده است. یکی از این رویکردها برندسازی شهری می باشد. برندسازی شهری با بهره گیری از راهکارهای بازاریابی مکان و استراتژی های شهر خلاق، تصویر ذهنی (سیمای) شهر را بهبود بخشیده، شهروندان را به سکونت در شهر یا منطقه مورد برندسازی علاقه مند ساخته و در جذب سرمایه گذاران و گردشگران به شهر نقش موثری ایفا می کند. علاوه بر این، برندسازی شهری در نوسازی شهری و بازآفرینی بافت های تاریخی نیز می تواند موثر واقع شود. برندسازی شهری به عنوان محرک توسعه و بازآفرینی بافت از طریق مداخلات خرد و خلاقانه عمل می کند. در پژوهش حاضر، عوامل موثر بر توسعه خلاق محله سنگ سیاه شیراز با تاکید بر رویکرد برندسازی شهری مورد بررسی قرار می گیرد. در این مسیر با بهره گیری از چارچوب نظری موجود، چهار مولفه مداخلات فضایی ، مداخلات غیرفضایی ، اقدامات بازاریابی و ارتقای مکان و تاثیرات غیرمستقیم برندسازی و روایت های شفاهی موثر در توسعه خلاق بافت تعریف شده است. از آن جا که روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی و با استفاده از پیمایش میدانی می باشد، با توزیع تعداد 360 پرسش نامه در محله سنگ سیاه داده های مورد نیاز پژوهش جمع آوری شده است. تحلیل داده ها با بهره گیری از آزمون همبستگی پیرسون، نشان می دهد که هر چهار مولفه ذکر شده همبستگی مثبت و معناداری با توسعه خلاق محله سنگ سیاه با بهره گیری از رویکرد برندسازی شهری دارند. زیر معیار پروژه های زیرساختی با ضریب همبستگی پیرسون 0.83 بیشترین میزان تاثیر بر توسعه محله و تاثیرات غیر مستقیم برندسازی با ضریب 0.38 کم ترین تاثیر را از دیدگاه ساکنین دارا می باشند. نتایج پژوهش به درستی نیاز محله سنگ سیاه به مداخلات فضایی و کالبدی در درجه اول را نشان می دهد که زیرساخت اقدامات فرایند برندسازی شهری را نیز تشکیل می دهد.

کلیدواژه ها:

برندسازی شهری ، دیدگاه محرک توسعه ، توسعه خلاق ، محلات تاریخی ، بازآفرینی شهری