مولفه نور در نگارگری ایرانی در جهت پیوند با معماری ایرانی-اسلامی

با توجه به آشنایی افراد جامعه با فرهنگ و تاریخ کشور کهن ایران ،لزوم دستیابی به اسنادی که این مهم را میسر نماید خودنمایی می کند که یکی از این اسناد که راه را برای شناخت تاریخ و هویت جند هزارساله کشور آسان می نماید آثار نگارگری است. نگارگری، انگاره‎ای است که سرتاسر وجود معنوی و تاریخی فرهنگ و هنر ایران را در برگرفته است و همچون سایر هنرهای ایرانیان، متاثر از مفاهیم مانا و اعتقادات مذهبی و روحانی مردمان ایران زمین است به طوری که نور جلوه خداوند است که حضورش در معماری اسلامی تجلی می یابد و هنرمندان مسلمان وفادارانه با تاثیر هوشمندانه از زبان تصویری آیین ها و معماری و بیشن های دوران گذشتهبه آثار خود روحی عارفانه و فرازمینی اعطا کرده است. از طرفی پرداختن به آن می تواند از جهات مختلف در شاخه های نگارگری مطرح و مورد بحث باشد که در این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی ، مولفه نور در نگارگری ایرانی در جهت رشد و گسترش و حس مکان و دلبستگی به عناصر کالبدی و معماری اسلامی متصور شده ،بررسی می شود به امید آنکه تا حدی افق دید مخاطبان را نسبت به واژه گزینی هدفمند نور در نگارگری ایرانی وسعت بخشد

کلیدواژه ها:

نگارگری ، مولفه نور ، معماری ، معماری ایرانی-اسلامی