عیب یابی سازه ها با استفاده از تغییرات فرکانس ها و تغییرات انحنای مودال بر اساس منطق فازی

امروزه بهبود روش های طراحی باعث افزایش قابلیت اطمینان و ایمنی سازه ها شده است ولی با توجه به گستردگی شرایط پیش بینی نشده، هرگز طراحی و ساخت سازه هایی بدون وجود آسیب ، ممکن و عملی نخواهد بود. از این رو عیب یابی یکی از شاخه های کنترل سلامت سازه ها می باشد که با توجه به لزوم تشخیص به موقع خرابی ها و جلوگیری از پیشرفت آن ها، یکی از فعال ترین زمینه های تحقیقاتی است. وقوع آسیب در سازه ها باعث تغییر جرم، سختی و خواص میرایی سازه گردیده و در پی آن، پاسخ های استاتیکی و دینامیکی سیستم نیز تغییر می کند. در این پژوهش، عیب یابی سازه ها با استفاده ازتغییرات پاسخ های فرکانس و تغییرات انحنای مودال بر اساس منطق فازی انجام شده است؛ که تعییرات پاسخ های فرکانس و تغییرات انحنای مودال با توجه به آسیب و با استفاده از مجموعه های فازی گوسی، فازی سازی می شوند و به وسیله منطق فازی محل و شدت آسیب شناسایی می شود. این پاسخ ها از شبیه سازی اجزا محدود سازه مورد نظر در برنامه متلب بدست می آیند. با توجه به اینکه اساس کار منطق فازی در تشخیص و شناسایی آسیب، قانون های پایه ای آن می باشد بنابراین باید این قانون ها برای هر آسیب منحصر به فرد باشند، ولی ممکن است که در حالت های چند خرابی و همچنین در سازه های پیچیده در حالت تک خرابی، اگر از یک پاسخ استفاده شود این خصوصیت از بین برود. از این رو در این پژوهش ما از دو پاسخ استفاده کرده ایم تا بتوانیم منحصر به فرد بودن قانون های پایه فازی را حفظ کنیم. نتایج حاصله، بیانگر دقت و سرعت این روش در شناسایی محل و میزان آسیب می باشد؛ و همچنین نشان می دهد که روش ارایه شده حتی زمانی که پاسخ ها ناقص باشند، با دقت بالایی قادر به تشخیص آسیب می باشد.

کلیدواژه ها:

عیب یابی ، منطق فازی ، اجزا محدود ، محل و میزان آسیب ، پاسخ فرکانس ، انحنای مودال