تبیین نقش اصالت فرد و جامعه در شکل گیری شهر اسلامی

با نگاه به آراء و نظرات متفکرین، اندیشمندان و حکما، فعالین اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی در طول تاریخ درمی یابیم که هر یک به شهر از دیدگاه خود نگریسته و به بیان اندیشه شان پیرامون شهر پرداخته اند. . از این رو مکاتب دینی همچون شهرسازی اسلامی نیز با استفاده از ضرورت ها و آموزه های خود بایدها و نبایدهایی را مشخص نموده اند. با نگاه به نظرات حکمای اسلامی با توجه در آثار اندیشمندان و مکاتب دینی جهت تعیین مبنای هدف تشکیل یک شهر، این پژوهش جهت یافتن تعریف ماهوی از روش استدلال و تحلیل محتوای متن بهره خواهد جست و برای انطباق مباحث ماهوی بر حیطه ی مباحث شهر از روش قیاس و استدلال استفاده می گردد. در ابتدا با توجه به ماهیت جمعی و اجتماعی شهر، بحث اصالت فردی محض شهرسازی رد می شود اما با کنکاشی در مکاتب مختلف هنر اسلامی نظیر مکتب مشاء یا مکتب اشراق و نیز در حمکت متعالیه ملا صدرا نشان دهنده ی نقش افراد در ایجاد هنر اسلامی است. که بالتبع شهرسازی اسلامی نیز از قدرت هنرمندی افراد بهره مند خواهد شد لذا بحث اصالت جامعه بصورت محض نیز منتفی است. پس از این بحث و تشریح مکاتب فوق نتیجه می شود که در شهرسازی اسلامی بحث اصالت فرد و جامعه بوده و نظام مدیریتی و برنامه ریزی شهری اسلامی به صورت مشارکتی توسط اقشار مختلف در راستای قواعد و الزامات جامعه دینی است.

کلیدواژه ها:

اسلامی ، شهرسازی ، اصالت ، جامعه ، فرد