بررسی پارامتریک عملکرد سایبان های افقی، در نماهای ساختمان در راستای کاهش مصرف انرژی ساختمان های شهر کرمان

ناسازگاری بین معماری و نوع اقلیم باعت افزایش استفاده از انرژی برای سرمایش یا گرمایش مساکن می گردد و این امر هم از نظر اقتصادی و هم از نظر زیست محیطی تاثیرات منفی بر جای می گذارد. از این رو لازم است با شناخت ویژگی های اقلیمی هر سکونتگاه ضوابطی مطابق اقلیم آن محل برای طراحی فضاها تعیین گردد تا با استفاده از انرژی های تجدید شونده موجود در سایت، مصرف انرژی در ساختمان را به حداقل ممکن رساند. با توجه به اهمیت بحث مذکور تصمیم گیری در خصوص فرم بنا، تعیین جهت مناسب ساختمان و جزییاتی نظیرعمق مناسب سایبان برای ساختمانها ، در راستای تحقق قسمتی از اصول طراحی اقلیمی است. نظر به اینکه بحث در خصوص کلیات ساختمان در مطالعات زیادی مورد بررسی قرار گرفته شده است، از این رو در این مقاله ابتدا با استفاده از داده های اقلیمی شهر کرمان، به کمک نرم افزار شبیه سازی عوامل محیطی، میزان انرژی تابشی آفتاب بروی پنجره در نماهای مختلف ساختمان، با در نظر گرفتن سایه بان افقی، برای شهر مورد مطالعه تعیین شد. سپس نتایج شبیه سازی پس از مقایسه مقادیر، مورد تحلیل و ارزیابی قرار میگیرد و مناسب ترین عمق سایه بان، در ارتباط با ارتفاع پنجره، با در نظر گرفتن ملاحظات مربوط به انرژی مصرفی ساختمان و ملاحظات معماری و زیبایی شناختی در ساختمان ارایه می شود.

کلیدواژه ها:

سایه بان ، انرژی تابشی خورشید ، شبیه سازی کامپیوتری ، مصرف انرژی