طراحی و ساماندهی محله سرآسیاب بروجردی منطقه 14 تهران با هدف افزایش امنیت کودکان با استفاده از تیوری CPTED

مفهوم امنیت، امروزه به عنوان یکی از مهمترین نیازهای بشر مطرح می شود؛ که در طبقه بندی نیازهای مازلو، در درجه دوم اهمیت و پس از نیازهای فیزیولوژیک قرار گرفته است. این مفهوم، متاثر از عوامل گوناگونی چون عوامل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... می باشد؛ شتاب تحولات شهر ها از لحاظ توسعه کالبدی فضاهای شهری را برای کودکان ناشناخته می سازد.در کلان شهرها با توجه به تراکم جمعیت و مهاجرت پذیری و دگرگونی فرهنگ ها و نا متناجس بودن بافت اجتماعی،حضور و استفاده کودکان در فضاهای عمومی شهر با خطرات و حوادث بالقوه ی متعددی مواجه شده است. طراحی مناسب فضاهای بازی و مکان های فعال اجتماعی از جمله راه حل های جلوگیری از بروز خشونت ها و ناهنجاریهای اجتماعی است. مقاله حاضر، در پی آن است؛ که پس از بیان پیش زمینه ای در ارتباط با نظریات مطرح شده در حوزه امنیت محیطی؛ به بررسی نقش کالبد شهر در پیشگیری از وقوع جرایم شهری و افزایش امنیت محیطی در رویکرد CPTED بپردازد. اهمیت این موضوع به دلیل آن است؛ که امروزه توجه اندکی به توان های بالقوه محیطی در زمینه کنترل و کاهش جرایم شهری صورت می پذیرد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش تحلیلی و اسنادی است؛ که در پی تبیین علی و مکانیسم کارایی رویکرد مذکور در محیط کالبدی شهرهاست. در این پژوهش از تکنیک عکس برداری و مصاحبه، برای برداشت های میدانی استفاده شده است. بر اساس تحلیل اسنادی و بازخوانی مطالعه موردی، نتایج این پژوهش مبین آن است؛ که از طریق طراحی کالبدی مناسب، می توان وقوع جرایم شهری را کاهش و امنیت محیطی شهرها را افزایش داد. در پایان نیز راهکارهای اجرایی و راهبردهای پیشنهادی، جهت عملی ساختن نتایج منبعث از تحقیق ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

امنیت کودکان ، الگوی رفتاری شهروندان ، توان های بالقوه محیطی.تیوری CPTED