بررسی رفتار در فضای معماری با تکیه بر گونه شناسی فضا در مسکن سنتی ایران

از فضای معماری اغلب به عنوان مکانی که ظرف وجودی انسان را در بر میگیرد یاد می شود. ارتباط بین رفتار انسان و فضا ارتباطی دو سویه است بدان گونه که رفتار انسان به فضا معنا میدهد و فضا برای انسان هویت و عملکرد مشخص میکند. این هویت به ویژه در فضای مسکونی بهتر نمود می یابد. در این مقاله از گونه شناسی فضای مسکن سنتی که به عنوان الگو تعریف شده است ؛ استفاده میشود. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای می باشد. نتایج پژوهش نشان میدهدکه ، توجه و تاکید بر شناخت رفتار شناسی فضای معماری به افزایش ارتباط کاربر با فضا و طراحی مناسب و هماهنگ با هویت ایرانی منجر میگردد. معماری سنتی ایران به ویژ در حیطه معماری مسکن می تواند به طور قطع الگو و راهکار ویژه ای در زمینه ی تاثیر رفتار بر طراحی فضای معماری باشد.

کلیدواژه ها:

رفتار فضایی ، مفهوم مسکن ، فضای معماری ، معماری مسکن سنتی ، خانه