تاثیر پارادایم های باغ ایرانی برطراحی مراکز درمانی (پی.تی.اس.دی)

امروزه توجه به طبیعت وفضای سبز درمراکز درمانی سراسر دنیا امری اجتناب ناپذیرو دور از ذهن نمی باشد.در دنیای امروز نیازداشتن به مکانی مناسب که نه تنها مشکلات جسمی بلکه مشکلات روحی وروانی بیماران را نیزتسکین بدهد ضرورتی لازم می باشد.اهمیت رسیدگی به بیماران (پی.تی.اس.دی)از این جهت مورد توجه است که نه تنها خود بیمار بلکه خانواده، تمام روابط کاری،اجتماعی و... فرد را درگیر می کند با در نظر گرفتن این نیازها واهمیت موضوع می توان راهکارهایی خاص جهت طراحی فضایی مناسب ومحیطی مطلوب با استفاده از پارادایم های نهفته درباغ ایرانی وبکار گیری اصول صحیح آن در جهت اهداف پژوهش پیشنهاد داد. پژوهش حاضر سعی دارد با مطالعه وشناخت پتانسیل های موجود در باغ ایرانی و ایجاد تعاملی هدفمند بین باغ وآسایشگاه در معماری امروزی به راهکارهای مفیدی درجهت بهبود سریعتر درزمان بستری بیماران (پی.تی.اس.دی) برسد. تکنیک مورد استفاده در این پژوهش توصیفی –تحلیلی است که به توصیف محتوای کیفی باغ ایرانی پرداخته واصول وشاخصه های آن رامورد برسی قرارمی دهیم وفضای بکار گرفته شده برای جانبازان را بررسی وموشکافی وتحلیل می کنیم جمع آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای ،مقالات ومشاهدات عینی صورت گرفت است

کلیدواژه ها:

جانبازان ، ( پی تی اس دی ) ، باغ ایرانی ، باغ آسایشگاه