تاثیر میزان افزایش زاویه اصطکاک در طراحی به روش میخکوبی و مهار درجهت بهینه سازی طول میخ و باند(مطالعه موردی: پروژه مسکونی صوفیا ورسالت)
محل انتشار: ششمین کنگره ملی عمران، معماری و توسعه شهری
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 359
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSAU06_0086
تاریخ نمایه سازی: 29 اسفند 1398
چکیده مقاله:
در سالهای اخیر، رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای تهیه مسکن و توسعه صنعت ساختمان، با توجه به ساختوساز در شهرهای بزرگ نیاز به گودهای با عمق زیادتر و در شهری مثل تهران برای کوله پلها مقاوم سازی به هنگام وقوع زلزله علی الخصوص در شهر تهران حساسیت به پایدارسازی را امری اجتناب ناپذیر می سازد. در حال حاضر از روشهای گوناگونی از جمله میخکوبی و مهار برای پایداری دیوار در گود عمیق و نیمه عمیق و حتی کوله پلها استفاده میشود که براساس ضریب اصطکاک داخلی بررسی شده است. هدف از تحقیق حاضر مطالعه بر روی روشهای فوق می باشد که در برخی از پروژه های مهم مورداستفاده قرارگرفته اند. تعدادی از این روشها فقط در پروژه های خاص کاربرد داشته و در پروژه های کوچک توجیه اقتصادی ندارند. روش انجام میخکوبی و مهار در این تحقیق برای 4 نوع خاک استفاده شده است که همه آن ها پروژهای واقعی بوده که در مرحله اجرا قرار گرفته است و محاسبات مربوط به طول ها و دیگر مشخصات در جدولی آورده شده است. در این تحقیق سعی شده است نسبتی بین زاویه اصطکاک و افزایش طول میخ و مهار ارائه گردد. نتیجه اینکه قضاوت تجربی مهندسان موثرترین ابزار برای طراحی است. نتیجه گیری تحقیق پیش رو این است که به ازای هر تغییر هر 1 درجه زاویه داخلی خاک (از 27 تا 39 8% در طول میخ نهایی و در طول باند انتهای مهار16% کاهش می یابد
نویسندگان
صادق امیرخلیلی
دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین
حمیدرضا صبا
دکتری عمران گرایش ژئوتکنیک – استادیار دانشگاه امیرکبیر