نقش معماری مشارکتی در بهبود کیفیت مسکن حاشیه نشین ها وسکونتگاه های غیر رسمی

با رشد سرعت توسعه ی شهرها و فراهم بودن فرصتهای شغلی بیشتر در شهرهای بزرگ، شاهد افزایش مهاجرت افراد ازروستاها و شهرهای کوچکتر به سوی کلانشهرها هستیم. افزایش روزافزون جمعیت کلانشهرها، سبب به وجود آمدن حاشیه نشینی و سکونتگاه های غیر رسمی در شهرها میشود. این سکونتگاه ها غالبا فاقد کیفیت فضایی مناسب برای ساکنین آنها است و گسترش بدون ساماندهی و برنام هریزی در این مناطق باعث ایجاد مسائل فراوانی از جمله مشکلات بهداشتی، اجتماعی، امنیت و ... میشود. تامین مسکن این افراد یکی از اصلی ترین مسائل معماری و شهرسازی به شمار میرود. تامین مسکن، نه فقط به معنای ساخت یک سرپناه اولیه، بلکه به منظور ساخت مسکنی با کیفیت فضایی مناسب که نیازهای انسانی ساکنین را برآورده کند. استفاده از روشهای معماری مشارکتی میتواند علاوه بر کاهش هزینه ی ساخت، موجب ارتقای سطح کیفی زندگی ساکنین شود. در این پژوهش به بررسی نقش معماری مشارکتی در ارتقای کیفیت سکونتگاه های غیررسمی پرداخته میشود.

کلیدواژه ها:

معماری مشارکتی ، مسکن ، مشارکت ، حاشیه نشینی ، سکونت گاه های غیر رسمی ، الخاندرو آراونا