کنترل مود لغزشی سازه ها با ضریب بهره نیروی کنترل تطبیقی با زمان

کنترل فعال سازه ها در سالهای اخیر به عنوان راه حلی جهت توانایی سازه برای تطبیق خود با تغییرات محیطی مطرح شده است. از آنجایی که ارائه مدل دقیق ریاضی برای سازه ها تحت هیچ شرایطی امکان پذیر نیست. روشهای کنترل خطی برای کنترل و کاهش پاسخ لرزه ای سازه ها مناسب نخواهند بود. بنابراین نیاز است تا یک روش کنترلی که بتواند بر عدم اطمینانها و اغتشاش های موجود در معادله دیفرانسیلی حرکت سازه غلبه کند استفاده شود. روش کنترل مودلغزشی یکی از بهترین روشهای کنترل غیرخطی است که تاثیر پذیری آن نیز در تحقیقات گذشته به اثبات رسیده است. اما در این روش به دلیل وقوع پدیده چترینگ (تغییرات با فرکانس زیاد نیروی کنترل) هیچ عملگری قادر به اعمال نیروی کنترل تولید شده به سازه نیست. در این تحقیق استفاده از روش تطبیق برای غلبه بر این مشکل استفاده شده است. ابتدا روش ارائه شده برای یک دستگاه مکانیکی صحت سنجی شده است و پس از اطمینان از صحت کد متلب، این کد برای کنترل یک سازه سه طبقه مبنا استفاده شده است نتایج نشان میدهد که علی رغم کاهش شدید پدیده چترینگ در روش کنترل مود لغزشی تطبیقی شاخصهای کنترلی به ترتیب 6 و 22 درصد بهبود یافته اند. هر چند مقدار نیروی کنترل ماگزیمم افزایش یافته است اما باید در نظر گرفت حتما مساحت زیر منحنی نیروی کنترل در روش مود لغزشی تطبیقی کمتر از مقدار آن در روش مود لغزشی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

کنترل ارتعاشات ، کنترل مودلغزشی ، پدیده چترینگ